Une jame nje pike shiu
I vere’s !
Rene mbi nje gjethe
Ku zoti te mban ne pellembe
E te flet ne heshtje….
Une jame si vesa e mengjesit
Te veres ,
Ku fluturim si flutura po pres…
Tek lulet te zbres….
Une jam flladi I fushes
Ne vere.
Ku cdo dite pres te shkel
Atje ku shputat perkedhel
Me mall…
Une, jam ajo qe serish do te vrapoj
Me veren.
“”””””””””
_ A je mire?
_ Jo nuk jame ,Faleminderit qe nuk pyete…
Sepse nuk ka batanie per te ftohtin ne shpirt …
Mungesa e dashurise e ngrin ate …
Ndonjehere mbeshtillesh me enderra…
Sepse njerezit ndryshuan,bota ndryshoi…
Njerez te lodhur, te pa duruar….
Shikojme pa pare,degjojme pa degjuar .
Kemi humbur ndjeshmerine dhe buzeqeshjen natyrale …zilia eshte rritur .
Nje fjale ne buzet e te gjitheve , eshte bere e zbathur dhe e skaduar…
Njerez qe shkelin shpirtin me shume se asfaltin.
Veshtire te mbash shpirtin ne pellembe te dores …dhe nese duhet ta fshehesh ,cfare kuptimi ka ta keshe …
Bota Ku jetojme….eshte pikturuar me ngjyrat e shpirtit tone….