RËNDON PANIKU FLET FRIKA
Në një pikë ku mbaron gjithçka
Vjen një çast ku s’mbetet strehë
Dyshim është si një pishtar
Që digjet pyllit ,dhe vjell vrer
Helmon mllefi shumë
Kur flet frika e humbjes
As yjet s’ndritin pa errësirën
Krenari, që fshin puthjen
Sikur të ekzistonte e verteta
Të mos vrapohet pas hakmarjes
E vetmja urëlidhëse mbetet gjallë
Shpirti në kërkim të shpresës!
Sa e sa kujtime të vjedhura
Kohën s’kthejnë mbrapa
Sigurisht ,vazhdon sëmundja
S’vjen vetëm nga corona virus vdekja !
11Mars 2020 Mirela Ropi
“””””””””””””””””””
FJALE ZEMRE
[Nenes time]
Mes dhimbjesh,na dhuruat jeten
Ju te pa lodhura e te shtenjta nena
Ne netet pa gjume,harronit dhe veten
Prane nesh, ishit dielli dhe hena
Lotet e fshehur pas buzeqeshjes
Te lodhura ,pa ngrene mbetur
Na mesuat te parat belbezimet e jetes
Dashuri e mirenjohje, per ju pareshtur
Si te ishte dhurate ,varese diamanti
Lumturoheshi kur na dilte nje dhemb
Maj krahut na mbanit,pa u lodhur
Mrekullohesht kur ecnim me kembe
Me shpirtin e brisht prej nene
Bekuar nga zoti dhe nga ne
Krenari e jetes ,thene me fjale zemre
S’ka dashuri me te madhe mbi dhe!
