Gëzuar Krishtlindjet miq e shoqëria.
URIM.
U lind sot i biri i Zotit,
një bekim perëndie prej qiellit na erdhi,
një fëmijë lindi, sikur çel një trëndafil,
në këtë tokë të shenjtë, rilindëm e ne.
Sot prej shpirtit më rrodhi një urim,
sa “pesha” e tokës, sa madhësia e “qiellit”,
dhe po e ndaj me ju miqtë e mi nëpër botë,
siç ndau me ne bekimin Perëndia.
Merreni këtë urim trëndafil,
kush adhuron Zotin e birin e tij,
vëllezër, miq, shokë, gjithkund njerëzia,
dhe gjithë ata, që udhëtojnë në rrugën e “dreqit”,
se ka përherë kohë për pendim.
Ndriçojeni o njerëz këtë ditë,
sikur të jetë dita e parë, e rilindjes së shpirtit tonë,
pa mëkate, lëndim e poshtërim…!
“””””””””””””””””””””””””””
NË VAJZËRI.
Në fshatin tim rrallë binte borë,
nuk mbahet mend, vend bregdetar,
unë isha vajzë si ngjalë Rrëze,
një lule bore isha, borë e bardhë.
Isha një lulëkuqe fushe,
një trëndafil i kuq avllie,
unë isha një guack deti,
që luaja në valë dashurie.
Faqet mosha mi ndizte prrush,
në zemër flutura, në vals lumturie,
më i ëmbël se valsi i Vivaldit,
skalitur dy gjinj, si gjinj perëndie.
Si borzilok në saksi isha,
që vinte aromë visesh Çamërie,
Nazo naze madhe, gjithë lezete,
ishte e mbeti vajzëria ime.
