“PRANGA BELIT TË HOLLË”
Në ëndër putha buzën e kuqe
preka faqet të ishin bërë rozë
në mesnatë doja ti vidhja ty gjokset
pranga ti vija belit hollë.
Fantazia po kalonte kufijtë
e shthurjes
në imazhet e mija ishe vetëm ti,
turbullira e shpirtit timtë çmëndur
po më çonte ç’do ditë në arrati.
Tërbim që ndjeja unë
brenda vetes
mos më gjykoni kalonte ç’do kufij
fryma i jepte luhatjet
shpirtit
se di ç’farë ndodhte me mua se di.
Të shoh në dritaren e ëndrrave të mija
dhe them o Zot kjo është dashuri
dua në mëngjes të zgjohem nga kjo ëndërr
ti të vraposh në krahët e mi.
Dashuritë tona e grrisën imagjinatën time
ti je përball meje vjen në krahët e mi,
ti zgjidha unë prangat nga beli
deri në vdekje do jem me ty.
“”””””””””””””””””””””””
“MUZA IME”
Ti je muza brenda meje,
je në heshtjen që s’ka zë,
fantazoj ç’farë s’them me vete
prapë pranë vetes ty të lë.
Të mbaj në xhepat e shpirtit
aty je, do rrish gjithënjë,
kush s’ka muzë brenda vetes
shpirtin zbrazur ka gjithnjë.
Ti në heshje më jep forcë, dashurinë aty ma lë,
të mbështjell unë brenda vetes,
të dua edhe pa zë.
Ti je muza më ngroh shpirtin,
ç’farë do bëja unë pa ty?
do humbisja shkretëtirës,
dritë e shpirtit tim je ti.
Ti je muza brenda meje
heshjen memece e bën
dhe unë jamë brenda teje
s’të kërkoj në asnjë vënd…
(Nga Meri Mezini)
“””””””””””””””””””
“AJO KALËRONTE MBI TAKAT E LARTA”
Kaloj një grua me takat e larta,
zhurmuse u bë në veshët e dikujt,
disa e adhurojnë e shofin kalëruar,
disa e shajnë kaloj kjo u tund.
Kaloj kjo kuçka tha një burrë më tutje,
nuk ka punë tjetër majë takave rri,
tërbimin se shihte ai brënda vetes,
si roje gardhi ç’do ditë aty rri.
Ajo kalëronte mbi takat e larta,
botën se donte ajo nënë këmbë,
ç’do grua tjetër e adhuronte mbi taka,
femra ështe e dlirë motër, grua, nënë.
E pyeti një ditë një grua që e shihte,
zilinë e saj në sy e shikon
ç’far të kan bërë takat e mija?
më sheh shtrembër sa herë që kaloj.
Ajo foristrades hipi me shapka,
kallçuku e shkreta veshur në këmbë,
i buzeqeshi asaj në ironinë e radhës
iku përgjigjen, ja la pa ja dhënë..
Me autobuz e bën ç’do ditë atë rrugë
jetën e jeton pa luksin e shtrenjtë
takat e larta si hoqi kurrë,
kureshtarët i la me gisht nëpër dhëmbë.
