ME ZEMËR TE I MADHI ZOTJeta ka ulje e ngritje,
porsi dadhget e detit.
Hatermbetje e mërzitje,
fush me lule si shkon as mretit.
Lumi aj që ka durimin.
Edhe shpresën me liri.
Asnjëher nuk është i vetëm,
nëse beson në perëndi.
Me askënd mos u lidh fort .
Veç me zemër të i madhi zot.
Aty jeten bashk me familje.
Se vetëm zoti nuk ban me hile.
Te zoti shpresën e uzdajen.
Aty ditën edhe natën.
Aty shëndetin me gjithçka ke.
Ater mbret i tokës je.
Her me diell e her me hanë.
Her me shi e her ylber.
Her me gjam e vetetim.
Me ndihm të zotit gjithave ju del.
Në moment që të lodh jeta.
Mos mëndo kurr mu dorzu.
Mënd e zemër te perëndia .
Së vetëm aj ka me të ndihmu.
Qëndro larg tundimeve të djallit.
Mos bje pre e pabesis.
Ec përpara mos e ul kokën.
Të drejtoft zoti i gjithsis.
Drita Dekaj 13. 5. 2025
HESHTJA FLET SA NJËMIJË FJALË
I thash gojës hesht përseri.
Dhe vazhdo e fol me veti.
Në kyt koh plot gjollurdi.
N’hall të madh ka ra mileti.
Hall i madh ka kën gjithmon.
Me fol shumë vënd e pa vënd.
Po n’kyt koh si po jetojmë.
Çelësi n’buz…hesht, kush ka mënd.
Shum-her heshtjen e zënë kuja.
S’di ç’me ba e s’mund duroj.
Mos ban ish pa pasur pula.
Ma mir heshtja të mundoj.
Heshtja t’vret pa ta ba shënjë.
T’fik si qirin dalë-ngadalë.
Ma mirë në heshtje kush ka mënd.
Heshtja flet sa një mijë fjalë.
Drita Dekaj. 7 . 5 . 2025
