Qerpikët e tu!
Do ti këndoja çdo hëne,
Diellit do t’i thurja vargje,
Luleve do t’i ëndja poezi,
Çdo bukurie do t’i përulesha,
Ah qerpikëve të tu,
Nuk e di se ç’nuk do t’u jepja,
Të më krehin erën që më fshikullon,
Të më shpuplojnë pendët që fluturoj,
Të më ledhin buzën që puth.
Në qerpikët e tua,
varen këmbana,
Hëna të plota rrëzohen prej qerpikëve të tu.
Trokitja e fjalëve të ëmbla të dashurisë,
Në qerpikët e tu ngjyejnë buzën,
Kuaj të bardhë e beteja epike,
Shohin përtej këtij shtegu që nderen këto qerpikë,
Zana malesh e perëndesha antike,
Zbardhëdhojnë në tehun e këtyre qerpikëve,
Ah qerpikët e tu
Mu në zemër më therin
Në prushin e epshit që ti ndez, pikojnë
Pikojnë yje.
