24 prill 1951 ishit te lavdishem
Festa,e bekuar e aviacionit
Ata djem te dal nga lufta
U rreshtuan ne te vetmin aerodrom
Me kta,burra te thinjur nga vitet e lodhja
Kujtojne sot me madhetine e dikureshme
Dikur do te shkruaj historia
E me koken e ulur brezat
Do kujtojne …ishte dikur
Ky vend i bukur donte mbrojtje
Ky vend i lashte donte mburoje ky vend i begate
Donte luftetar
Ky vend i stergjysherve done aviacion
Ishte fati im te njihja kta burra
Qe une i shikoja e mburresha me baben tim
I shikoja kta aviatore
Edhe mua me dukej se prekja,qiellin
E nga zemra,kur ata fluturonin
E me zemer edhe te ngrire
Na benin e u benim me dore
Nje pershendetje trimash aviatore
Filluan Am dysh e jak
Arritem me avjonat supersonik
Arritem me avjonin per vendin tim
Me te mir te kohes
Hypnin djemt tane nje nga nje
Te rinjte me sparken tip 15
Me instruktorin e palodhur
E,zemra pesh na çohej nga gjymimi i tyre
Nuk kishim grada e hierarki
Si vllezer ishim te gjithe bashke
Te qeshur pilotet si gjithnje
Me doren rreth qafe ata na afronin
Aty njoha kom trim Gezdar Veipin.
Aty njoha kom Dhori Zhezhen
Aty njoha kom Klement Aliko ,(Kesin )
Aty. Njoha gjigandin Bardhyl Lubonja
Bardhyl Brinjen ,Martin Bregun komisar
Hamza Koçin kom Shefqet Lata ,Djalin
Simpatik nga Mirdita Pjeter Biba
Teknike ing Nikoll Zhuri e Dod Vucaj
Ka shume te me falin shoket
Ne fillim u prezantova me te Janul Jani
Mbas,atij vjen i palodhuri Musa Xifaj
E ne tetsh ahtu i thonin ofiçines rip avjoneve
Nuk mund te rri pa permend
Gazmorin por njeriyn korrekt Luc Balaj
Jovan ,Rolandin ,Kastriotin Miçon me duar,te arta
O Zot kjo poezi veç e tille nuk eshte
E shkrova me madh te patreguar
Nuk mund te rri pa permendur Kom Luton
Nuk braktisi avjonin e jeten se kurseu
Te me falin shoket pilot teknik
Qe emrat sja u permenda
Ne zemren time fryme sa te marr
Do tu kem ne kujtesen time
Me gjith shefin e xhenjos Rrahmanin e mire
Ndjes gabimeve
E shkrova jo pa dhimbje
Ku shkuan avjonat qe me gjak u blene
Ku shkoj gjith ushtria oh Zot ,mos behemi Ukrain
Nuk harrohen dr Lefter Yzo shef i shend
E,Dr Vaidi i urte e i palodhur
Me,shume shqetesoheshin per gadishmerine
Se per fmite qe linin ne shtepi respekt.
Rroku Gocaj ,pa rime e shkkrova me shume dashuri e dhimbje
Po mendoj. .
I ulur ne kolltukun tim mendimet me vine verdalle
Mendja,shetit ngato
E nuk e besoj qe,akoma jam gjalle
Si si mbajte djemt qe vete i shkollove
Si nuk pyete nje here
Me se jetuan te paret tane
Me buk e ushqime ndoshta jo si sot
Por shkollen e kishim shkolle
E mendjen top si gjithmone
Kjo toke na mbajti me gjitha,te mirat e kohes
Kjo toke po renkon kure djemt ikin sdi se ku???
O brezi im o brezi jo fatlum
Nuk perkundin nipa,as mbesa
Ne kurbet po rriten e iken iken
Si ne Greqi kur perdornin operacionin fshesa
Vertete prinderit vdiqen te varfer
Por te pasur ne shpirt
Perkundjet e djepave u jepnin jete
E punet e perditeshme i benin me qefe
O njerez kur erdhem ne ket bote erdhe me duar bosh
E kur te shkojm prape me duar bosh do shkojme
Do kujtohemi si brezi me i vuajtur shpirterisht
Do kujtohemi e vetem tre dite
Do ikim edhe ne nga kjo bote
Pa zhurem pa buje
Ashtu siç shkon i pasuri e i varferi tok
Nje lutje me dy duart lart do lutem
Te vine ne ket vend te begate
Mos merrni asgje nga ajo bote
E te punojme token qe djerr po mbetet
Rri me shprese se se shpejti do vine
Me blegerima delesh do e gjejne shtepine
Ather do thone ,..O vendi imsa kemi gabuar
Kthenju o djem e vajza vendi u therret
Rroku pa rime
