Je nji yll që shëndrit botën
Simbol i paçës dhe dashurisë
Je nji dritë që vërshon votrën
Pa ty shtëpija s’ka bukuri
Je thesar që s’din të çmojnë
Je zemër që falë vetem dashuri
Je ti hyjnore në këtë botë
Mbi këtë botë je gjithë çka ti
Je nenë je bashkëshorte
Je bijë je motër e çka tjetër
je mbretresh mbi krejtë botën
Pa ty jeta s’do të kishte kuptim
Kam lindur në ate fshatin pitoresk
Ku rrezja e dielli e rrok ag e muzg
Ku njerzit gjithmon janë entuziast
E jeta rrjedhë pa pengesa porsi lum
Nëpër ato fusha të bleruara
Kam rritur shtatin porsi si selvi
Në mes livadheve të gjelbruara
Me punë e kalita shtatin tim
Në shkollë ishte vet jeta jonë
Ndriqim i mendjës përmes dijës
Aty kultivova dashurin pa kufij
Për atdheun e vendlindjën time
Nga prindërit mësova edukatën
Në shpirtë kalita vetëm mirësinë
Mbi mirësinë shpirtrore ndërtova
Si të vlersojmë vlerën njeri
Tani largë atdheut e mërguar
Jeta mori gjithë kah tatpjetën
Vendi i huaj nuk ti plotëson endrrat
Përveq atdheut ,ku je kalitur për jetën