Për mjeken infeksioniste Mimoza Tale nuk mund të mos shkruash. Rrugëtimi i saj profesional ka qenë sa i bukur aq dhe i vështirë, me peripeci jo të vogla për vet vendin dhe kushtet ku punoi.Por, virtytet e saj të admirueshme, si përkushtimi, vendosmëria,urtësia, dashuria për njerëzit, zemërgjerësia dhe optimizmi i jepnin besimin se gjithçka do arrij. Prej shumë vitesh që jeton në Tiranë dhe punon në Krujë. Këdo që të pyesësh në atë zonë për Mozën, në fillim u vjen një buzëqeshje vetvetiu, e çiltër, e zgjatur pastaj të përgjigjen atë çka ndjejnë për të.:
– Po kush nuk e njeh doktoreshë Mimoza Talen! Ajo është vajza jonë, motra jonë që u lind e u rrit në këtë zonë dhe kurrë s’është larguar nga ne, edhe se iku në Tiranë me banim. Iku për të ardhmen e fëmijëve të saj, por këmbët i mbajti këtu. Kush nuk i ka ndjerë duart e saj të buta që të shëron vetëm me një të prekur jo vetëm sëmundjen por dhe shpirtin me fjalën e saj të ëmbël, me atë shpirt të dëlirë, me buzëqeshjen e çiltër! S’ka derë shtëpie në rrethin e Krujës që nuk ka shkuar e që nuk e njeh. Kanë ardhur e ikur plotë mjekë e infermierë , ndërsa ajo qëndroi besnike e këtij populli krytan, sakrifikoi edhe me vështirësitë e shumta që ka distanca e largët Tiranë – Krujë çdo ditë, në të ftohtin e acartë që ka kjo zonë malore, në pikun e vapës, nuk mungoi, lëre pastaj vështirësitë që ka sot mjekësia jonë, gjithmonë e në çdo kohë ajo me ne.
Sot kjo mjeke është në front të parë ,në luftë me armikun e përbashkët imagjinar të gjithë rruazullit tokësor, me virusin e mallkuar që po merr jetë njerëzish pa kriter.Luftonë bashkë me kolegët e saj me shpirt, për hatër të pasionit dhe humanitetit të profesionit që i karakterizonë ato bluza të bardha.Sot ajo dhe ata luftojnë jo me recetat që lëshohen zakonisht por me hamendësime e tyre, nga përvoja e vendeve tjera nga informacione të ndryshme që marrin . Sot këta janë heronjtë që jo rrallë i kemi përdhosur imazhin e tyre për papërgjegjshmëri, për paaftësi,..Kjo dhe kolegët e saj janë heronjtë e sotëm, se po sakrifikojnë veten e tyre pa mjetet mbrojtëse e të nevojshme të domosdoshme për të na shpëtuar ne si popull nga kthetrat e këtij virusi vdekjeprurës.
Respekt për ty mikja ime Mimoza Tali, sepse tek ty kam ndjerë fisnikërinë, bujarinë, profesionalizmin, mirësjelljen, mirënjohjen, dashurinë . Cilido që të ka njohur , ka kuptuar dhe mësuar, se që të bëhesh dikush me këto virtyte, pra heroin si ti , rruga e vetme është vetëm puna me përkushtim.Puna është ajo që shpërblen njeriun. Tek ty mikja ime dhe tek kolegët tuaj që punoni e luftoni për të shpëtuar jetë njerëzish varen shpresat tona se besojmë tek dashuria dhe humanizmi juaj !
Zoti qoftë me ty Mimoza Tale dhe tek të gjithë kolegët tuaj! Qofshi të bekuar!