Preka diellin në sytë e tu
Edhe hënën e ledhatova
Putha qiellin e errët blu
Në shpirtin tënd u rehatova
Këngën mora me zë të dridhur
Vargjet dalë nga shpirti I’m
Ëndërr je që më mban zgjuar
Dhe sodit mbi syrin tim
Krahë vesh kur më shikon
E fluturoj në qiellin blu
Një yll të sjell këtu ne tokë
Të ndricojë mbi flokët e tu
Të dëgjosh vec fjalët e mia
Të kuptosh sa shumë të dua
Të mësosh nga dashuria
Të jetosh,vdesësh për mua
Ti thuash jetës mirmëngjes
Dhe kur Nata lehtë të bjerë
Të më mbash fort në zemer
Ashtu do lind dhe 1000 herë
Mos beso njeri
Në të thënçin për mua
Se zgjuar rri deri në agim
Se s”ka gjë që ti qetësojë
Dallgët që ngre shpirti I’m
Se në dritare jam ngujuar
E sytë nga rruga I hedh shpesh
Se I falem Zotit e dëshpëruar
Që në mendje të më kesh
Se fle dhe zgjohem me një brengē
As nuk ha dhe as nuk pi
Si lulet dalngadalë po vdes
Të lutem ,mos beso njeri !!!!