Ti ike në pranverë
Ti zgjodhe të ikësh në pranverë,
kur qielli ishte më i bukur se kurrë,
kur bari lulëzonte tej e tej,
kur toka avullonte pak më shumë.
Në prag të kësaj pranvere të sapo ardhur,
ti u largove ,befas ,pa shkak.
Pranvera e trishtuar ,ndali lulëzimin.
Zogjtë ,këngën ,e ndalën për pak.
Ollga Farmacistja
Ollga Farmacistja
Nga te gjitha duaret ,ne bote ,te tuat,
ndryshojne ,vertete nga te tjerat.
Ato duar te ngrohta i njoha qe femi,
kur me mbronin nga shiu ,nga era.
S,me hiqen nga mendia,kurre ,duaret e tua,
ato duar te tua eremire,
qe prite ,percolle gjithe fare e fisin,
qe rrite me to ,shume femije.
Te reja duaret e tua ,atehere ,
i rrudhen vitet e gjate.
Per cgo rrudhe te tyre ,kam mall dhe po vij,
te ti shoh ,se jam pakez larg.