Femirija ime
Me gëzime plot
Zbathur e çveshur
Ishim gazmor
Skishim lot
Ndegjonim me vëmendje
Çdo kush
Kur diçka thot
Kështu na mësuan
Të jemi të mbar
Te bënim çdo pun
Kur urdhron një i par
Jeta ishte e ëmbël
Me barkun bosh
Si djal si vajz
Nuk lëshonim lot
U rritem me halle
Si një bot e tër
Çdo gjë na mungonte
Si në dimër
Si në ver
Kur na urdhëronin
Me vëmendje ndegjonim
Me të shpejt si bleta
Punët i mbaronim
Tani kohra të reje
Me veshje e mbathje plot
Por as’esi të gëzuar
Por të mbytur në lot.
12.12.2021
“”””””””””””””””””
Gjurma jete
Hapat të jetës
Nuk kan mbarim
Ata që i vogël
Kan një fillim
Rrugët e jetës
Skan dot të ndal
Derisa njeriu
Të jet i gjall
Her hapa të vegjël
Her hapa të mëdhej
Jeta e njeriut
Sësht njësoj
Bashk me moshën
Hapat ndryshojn
Kur vjen nje mosh
Fillojn te ngadalsojn
Kët e din
Kush e ka provue
Moshën e tret
E ka perjetue
Mendja dhe zemëra
Nuk plaken kurr
Por gjuni i njeriut
Shterret si gurr.
09.12.2021 Autori: Pjetër Ndrecaj
“””””””””””””””””””””””””””
Në prehër të nënës
Aty gjej qetsi
Aty zemra ime
Ka impuls të ri
Oh nën e dashur
E imja dashuri
Ti me fale jetën
Andaj pa ty
S’mundem të rri
Jeta ska kuptim
Mos të kam
Une ty
Fort i lutem Zotit
Të kam përgjithnjë
Nënë shpres
Për jetën
Je për çdo femij
Dashuri e madhe
S’mat dot njeri.
07.12.2021 Autiri :Pjetër Ndrecaj
