DY GJARPËRINJ
Pështjellur e spërdredhur,
Vështronin tinëzisht fshehur,
Bari i gjelbër,i nocjononte frikë,
Sozia,poshtë ferrës,ligësi mëkatonte,
Dy krijesa spërdredhur,nga instikti,
Hijeshi shpalosnin,në pabesi kohore,
Nëpërka,në paralelizëm kënaqësie,
Në vështrim hutues,prenë qetësonte,e fërgëlluar.
Lakmohej vepresa brenda llojit,
Mbijetesa,e ferri i opsjononin çastin,
Dhimbja e kohës,instiktin legalizonte,
Parajsa fëshfëronte,e gërhamonte zigzaket.
Përleshur,e kokolepsur,përgjëronin,
Në vizualitete,kënaqësie e mërie,
Pickonin njeri tjetrin e helmin lëshonin,
Shpleksja tregoj harmonin e kushteëzuar.
Dergjur në fushën e blertë ato,
Vraga gjaku gjëmbat,rrugën treguar,
Ligësia terrorizonte mërgime natyrore,
Dy gjarprinjt,dinakrin e helmin,kishin konsumuar.
22/3/2000.tirane,poezia e pllumb shehut,eshte botuar te libri vargje te lira.