Një zë lëngon,
Përbrënda qënjes,
Vrastare i nji iluzjoni,
I një pyetje,pa përgjigje,
Urugan,i një mendimi,pa fundë,
Vetëm,dhimbje merrë përpara,
Agones pshehrëtimash,
Vuajtje hipokrizish,
Ulërima,ëndrash virtuale,
Përfolje hamendësish zakonore,
Ndërgjegja ankimuese,
Mbytet në dete marrëzish,
Mashtron ato çaste aluzjonesh,
Mbartë pabarazia,vobektësi mejtimesh,
Nocjonesh të monstruuara,
Askush se di,nga vimë,
Ku shkojmë,pse rehabilitohemi,
Shëmbëlltyra errësirash kërkojm,
Animacjonojm,kohë papërcaktuese,
Vimë e largohemi,si meteorë,
Emocjonet e papritura,
Prishin gravitete mendimesh,
Prapësojn,eurozjone përfoljesh,
Atje,dufi mbytet,e shantazhon,
Distanca,përvuajtjesh intonacjonuese,
Loti rrëshket,e akustohet,te shpirti rrebel,
Dhe një zë,që askush se di,
Kë platacjon mejtese,ka privuar,
Iluzjonet,në brengat e thella notojn,
Zhurmëtojn,e shuajn zjarre zemërimi,
Atje jetojn,në lagunat e prapësive.
Në maja të larta pshehrëtimash,
Rrendin,e drejt hiçit,njerëzit,shkojnë,
Djegin zëra amullues,të çuditshëm,e misterioz,
Dhe e tashmja trondit,të shkuarën,
nga rreckosje poshtërsish,
E djeshmja vdiq,e mëshiruar,
Vargmalet e qetësis kritikon,
Ju o zota,të përvuajtjes,përdëllimit,
Ato monstra,ti i di,tek ndigjojn,e përvëlohen,
Nga flijime nocjonesh,e ftohtësi pshehrëtimash,
S burgos motet në vazhdim,e përfolur,
Po,ai është,një zë,mos e lini,tju terrorizoj,
Tju mbysë mallëngjesën,që lë kosto pasë,
POo njerëz,zëri është rrevolta e shpirtit,PO.