TALLAZET E JETËS
Rrugëve të shpresave të humbura
gjendesh fillikat
Mbi kockat e shpresave u gjymtua koha
Nën trungjet e mjerimeve intonohen
këngët apo elegji legjendash
Ku shkuan punëtorët e lulishteve
Nuk po mbillet më asnjë farëz a pemë
As njerëzia s’po e lënë dot testamentin
Pollën marrëzitë aq sa shpirti shkallmoi
e goja memece mbeti
As te hija e blirit moçëm nuk mblidhen
më plis bardhët
U spërkat universi nga vesa e mashtrimit
Tek gjoli i zi u mbyt qielli plot yje
Meteorët e dëshirave s’po shijohen më
Tallazet e jetës zhytur në monologje
Maska fytyrash në pangopësi projektoresh
Veglat muzikore intonojnë simfonitë e zgjimit
Enigmë mbetet ironia e vetvetes
“””””””””””””””””””””””
DO TË KËNDOJË VJESHTA
(Kushtuar nipit Gjovalin Shkoza me rastin e ditelindjes.)
Do të këndojë vjeshta
Ndaj ëndërroj nën këtë qiellin jeshil
E mbjellë si parajsë gjithë dashuri hyjnore
Për ty nipçe zemra më përcjell ngazëllim
Me zemrën e madhe e shpirtin qelibarë
Dlirësia jote lumturi na dhuron
Këtë përvjetor ditëlindje Gjovani sot feston
Dritë janë mbjellur pishinat e shpirtit tënd
Jehonë lëshon kënga prej vargut tim
E mbushur plot flluska energjie
Virtyt i bëhesh kësaj bote
Vjeshta e vargjeve do këndojë
Kënga përlotet në pentagramin e jetës
Mall e dashuri i bëhesh asaj
I lindur në tetor njësh u bëre me stinën
Oaz i bëhesh qiellit si ajo streha e hapur
Qiellzohen emocionet si flatra melankolie
