Serrbia sot pêrdorê politikê e diplomaci lukrative e të balancuar mes perendimit e Rusisê kryesisht e Kines pnesërisht.
Kjo përkon më kulturën e traditên serrbe sipas asaj popullores ngrehê penin e mos e kputë asnjêherë.
Nê luftën e dytë botêrore Millan Nediči ishte me Hitlerin aleat e ćetniket fillimisht ishin mê gjermanet e mê vonë edhe mê anglezet duke luajtur lojë tê pistê ,duke pritur se cila palê del fituese.
Po këta ćetnik pas lufte ishin konvertuan në partizanê masovikisht e ca prej tyre ishin dekoruar pêr meritokraci nê luftên nacionalçlirimtare .
Çellimi i tyre ishte nê ato rrethana tê krijohej Serrbija e madhe duke e spastruar nga muslimaner BH e sangjakun dhe Kosoven nga Shqiptaret.
Nê shpetimin e sangjakut rol vendimtar kishin Shqiptaret e Kosovês.
Nê përiudhën Osmane poashtu dihej vazaliteti i serrbëve kundrejt Osmanëve nga Brankoviči e miqêsia e mbretereshes Milica bashkeshortes se Car Llazarit mê turqit.
Më kêta shembuj e ceka rolin e diplomacisê se dyfishtê serrbe përgjatê historisê.
Serrbët historikishht pêr çêshtje tê tyre e kanë levizur çdo gur dhe ne stilin e Makiavelit e kanê pêrdorur çdo metodé pêr interesa tê tyre.
Politika e diplomacia pa skrupuj serrbe kryesore i kishte interesat serrbe e jo armiqtê se pikêrisht falê aleancave më ta metonte zgjidhjên e qêshtjës serrbe.
Sipas Ćosićit pos tjerash edhe genjeshtra e sofistikuar duhej pêrdorur nê funksion tê kauzës serrbe se sipas tij njê genjeshter e cila pêrseritet dy herê ,herên e tretê do besohet.
Sipas një doktrine besnikêria , lojaliteti e diplomacia nuk janë në sintoni.
Prishtinë:
16 nëntor 2020.
Në drejtësi vlen maksima qê nga Latinêt mê ofro fakte ndaj drejtësi.
Nê u vramê ,u dogjem por heshtem ,nuk ofruam asgje mê shkrim pos njê gjuhe tê bukur e semantike pêr ta degjuar,e kot nuk thuhet fjalet e pashkruara i merr era,e kinezet thonê i menquri shênon e budalla mban mend.
Serrbia agresore mê propagandën e saj agresive e tê sofistikuar iu imponua bashkêsisê ndêrkombëtare mê fabrikime e arriti të kthehet nga agresori nê viktimê.
Pas luftës se dytê botërore judet më Simon Vissenthal i ndjeknin nazistet qê kishin kryer krime nê emër tê Holokaustit nê tê gjitha pjesët e botës e disa i kishin kapur edhe pas 40 viteve si Waldheim e Artukovićin.
Krimi nuk luftohet mê retorikë boshe por më fakte e asnjê institucion relevant e as Akademia nuk kanê ofruar faktografi para faktorêve relevant pêr denoncimin e krimit serrb e masakrat e panumërta tê kryera ndaj popullatës duarthatê civile, e mos tê harrojmê më operacionin e koduar serrbê patkoi e atë tĕ tokës se djegur forcat militare,paramilitare e policore serrbe jo qê na vranë,dogjën por na debuan 800000 vetêve nga Kosova mê kêmbê e trena nê format mê poshtruese,degraduese e çnjerêzore.
Drejtësia bëhêt pêr viktimat nê emër të një satisfaksioni moral e material e pêr denime ekuivalente tê kryerësve më pasojën e shkaktuar dhe çdo drejtësi e vonuar është drejtësi e mohuar.
Historia e pashkruar ,harrohet e pêrseritet lehtê.
Mbase jemi komb i vetëm nê botê që nuk kemi propagandê unike kombëtare jashtê vendit.
Stagnimi i njohjeve,tê ashtuquajturat çnjohje,dêshtimet nê UNESCO e INTERPOL e gjykata special janë barometer i lerargjisê sonë e i dobêsisë sonë .
Prishtinê:
15 nëntor 2020
