Lermë çupkë.
Lermë çupkë lermë ,
Të të prek pak gjinë,
Ngjitur gjoksit tënd,
Si dy mollza rinë,
Dy mollza këputur,
Nga kopshti i Edenit,
Në gji çmi ke futur,
Në gji çmi ke fshehur.
Lermi të ti prek,
Ëmbël, përkëdhelur,
Po dhe pak kafshuar…
Moj mollkë e ndaluar,
Lermë çupkë ,lermë,
Të të prek pak gjinë,
Jam bërë për çmëndinë,
Paaak moj ti shijoj,
Pa në ferr të shkoj,
Ah këto gjire vajze,
Janë mollë parajse.
9/10/2021RSH
“””””””””””””””””””
Dallgët.
Vrapojnë dallgët, drejt bregut nxituar,
Shamataxhiet,çpo gërmohen tërbuar,
E shtyjnë njëra tjetrën, grindur, inatosur,
Shtyhen, shtypen, prap ngrihen marosur,
Ca , ikin dëbuar, përulur, kapitur ,palosur.
Pa vjen xhindosur,një mëndjeprishur e trerë
Shkumëzon ,zbardhon, me zhurmë e poterë.
Po ca, mbi shoqe ngrihen, kapardisen,
Me tërsëllëmë bregut si kodoshe argalisen,
Krekosur,kryelarta, sikur lavdi kërkojnë,
Po prap në breg përplasen,aty mbarojnë.
Një reze djelli vjollcë çan retë, buzëqesh,
Dhe qielli petkun grijë, dalë- ngadalë çvesh,
Dallgët platiten, mërmërisin, bëlbëzojnë,
Qeshen dhe shtruar, dret bregut vallzojnë.
( ca njerës me dallgët, sikur më ngjasojnë)
