Pranvera e zymtë
..
Pranvera e dymijëenjëzetës
Pa filluar mirë akoma
Erdhi goditja e shpresës
Pa dalë sythet e njoma
Ngadalësoi vrullin pranveror
Duke t’kurrur shijet e gjata
Këmba-doras e me zor
Nëpër ditë shumë të vakta
Jashtë – njolla mërzie
E as lule të qeshura
Me pamje zymtësie
E as llërë të përveshura
Pengohet puna kudo
Një bombë heshtur godet
As Unë,Ti, Ata e as Ato
Takime e afër nuk flet
Erdhi si flamë erë kinezi
Shushati Botën e tërë
Si vullkan trazoi e ndezi
Rrokulliset flladi i pëgërë
Flasin e shumë ulurasin
Tek-tuk heshtur varrosin
Ngujuar nën hije trokasin
Pranverë të zymtë damkosin
Bilbilat në degë heshtur
Kukuvajkat – vajtojnë
Bari lëndinave pa qeshur
Ngado shpresat-vëngojnë
Vallë si do jetë më tutje
Vera e qeshur dhe nxehtë
A do të ketë ulje-zbutje
Për Ne ,tokën dhe retë?
…
Ramadan Kllogjri
/23/prill/2020/
Përshëndetje edhe në trishtim
Thëllëza mokrare
…
Bilbilat këndojnë
Thëllëzat në valle
Se ç’ më përvëlove
O çupa mokrare
Me shoqet në valle
Isharet me mua
Mjerë unë i mjeri
Për nazet e tua
Për Ty s’më ze gjumi
Asaman moj.xhane
Ja nuse nga Mokra
Ja s’martohem fare…
Pionier atëherë.
Ky isha në atë kohë
E më thanë Pionier
Në qafë shallin e kuq
E ta mbaja unë me nder
Nuk e hoqa ate nga qafa
Me atë në tabelë nderi
Krenari si të gjithë pata
E kënaqësi pionieri
Kur na thoshin për atdhe
Ne njëherësh thoshim gati
Sa thirrja ngrihej si re
E nga kori ndizej fshati
Ajo nxiste ndjeshmërinë
E te mbushte zemrën plot
Per tu burreruar shpejt
E te quheeshe patriot
Nuk gjykonim atë huq
Se të parët na i dhanë
Me gjak ishte shalli i kuq
Nderojeni simbolin thaë
Nga ato porosi
U gatuam ne besnik
Edhe sot pa dyshim
Aty jemi e fisnik
Tani qeshet
E dikush lot
Por për cdo kohe
Porta kërkon zot
Ajo shami ra në lumë
E nuk ka më pionirë
Patriotet flenë gjumë
Vendi mbushur me, “ylberë,,,
Jeta iku rrukullimë
Ah dhe ti shami e kuqe
Duke prekur nostalgjinë
Sot na jep te tjera huqe ..
,,,,, . Ramadan kllogjri
