TË PRES
Përherë të pres aty buzë lumi
Përbri shkëmbit të vetmisë
Derisa të bie mesnata
E të fiket malli i dashurisë
Përherë do të kujtoj ty
Që je brenda zemrës sime
Aty ke folenë e shpirtit tënd
Që frymon me jetën time
Përherë do të shkruaj për ty
Derisa të vish në përqafim
Buzëshkrumbë i lidhi vargjet
Veç puthja jote njom shpirtin tim
Përherë do të jem me ty
Se zemra ime veç ty të kujton
Vetëm ti më bënë përherë të lumtur
Shpirti im kurrë s`do të harron.
“”””””””””””””””””””””””””””
ERDHA
Me sy të shpresës u nisa
një zog i vendlindjes ma dëftonte rrugën
me këngë zemre dritësoi
deri te pragu yt
Kushedi sa herë u nisa tek ti
Përherë më zinte terri i rrugëve qorre
E humbur mes shtrëngatash
një copë qiell e mbaja mbi kokë
druaja nga ulërimat e natës
dhe thirrjet e panjohura
të hijeve me një sy
Në dyert e secilës stinë trokita për ty
derisa u bëra ujëvarë
