Te dashur miq !
A kush te me shpjegoje c’fare eshte e Pa -pranueshme apo e gabuar ne poezine time te me poshtme : “Shqipja gjuha e nenes sime “
qe shoket e grupit Arti i te shkruarit ma ANULLOJNE (Declined ) sic e shihni me posht .
Me krijoni pershtupjen se ju jeni nje grup ANTISHQIPTARE qe fshiheni si minjte e arave e Nuk keni Rspekt per gjuhen Shqipe .
Ndaj kete veprim prej Administratoreve te grupit “Arti i te Shkruarit do te quaja :TURP ,
Po ju a le juve :Te me gjykoni Gabimin
Me Dashuri
Rashel Solomon..
Gezuar : 113-të VJETORI DITA E ALFABETIT NË GJUHËN ShQIPE!
Kategoria poezi : Shqipja gjuha e nënës sime
Autore : Rashel Solomon
Botuar ne librin :”Një puthje për ty nga Jerusalemi “
Në shumë gjuhë flas unë sot
në shtegtim me zogjtë mësuar
Kulla e Babelit më pushton mendjen,
por më dalin që aty dy lumenj të kulluar:
Gjuha e të parëve, gjuha e të madhit Zot,
gjuha e Toras prej shekujsh shkruar.
Por më e bukur gjuhë në botë
është ajo e nënës sime
*
Shqipja gjuhë e Perëndive.
O Perëndi, për Perëndi
*
Shqipja është gjuhë e bukurive!
Në gjuhën e Perëndisë belbëzova,
në gjuhën e Perëndisë dashurova.
Gjuha e Nënë Terezës,
gjuha e nënës së Aleksandërit të Madh
Shqipja më e bukura në botë
ajo, gjuha e nënës sime
Kulla e Babelit nuk ma ngatërron dot
*
O Perëndi, për Perëndi
Shqipja është gjuhë e mrekullive!
me shqipen u jap shpirt poezive.
“””””””””””””””””””””””””””””
Era dhe hëna
*
Një dritë e ëmbël ,më trokiti në dritare
Vrapova të cel ,krahët e ëndrës lozanjare
Oh jo ,nuk ish dritë yllë
Kërciste fustani ,i erës furtunë
*
Përse më thëret ,në valle me fjalë
Kur dritat i mbylle ,i mbylle ngadalë
Ëndrën e flake si leckë e vjetëruar
Oh jo, ajo ish ende zjarrë i zgjuar
*
Më fal ,
Që si zanë ,hyra në portë të huaj
Si zog humba rrugën ,e rashe
në krahët e tua
Ndofta portën le celë ,për një tjeter flutur
Por ajo dashuruar me ,
më të mirin brumbull
*
Ndofta të mundova ,me bukurin e krahëve
Ndofta të hutova ,me ëndrën sqimëtare
Oh jo, nuk ish era sonte lajkatare
Hëna gershet thurte ,serenatë me kitare
