Në fije të perit.
Ingranazhe të ndryshkura
me dhëmbë të thyer…
bëjnë që të lëvizë bota.
Dhe bota… mezi lëviz.
Prej tronditjesh të mëdha ,
gjithnjë e rrezikuar.
Tronditje….
Që shumë shtrënjt duhen paguar.
Me jetë njerëzish të pafajshëm.
Me lumenj gjaku të kulluar.
Jeta e njerëzimit….
Varur në fije të perit.
Në mëshirën e Tomit
e të Xherit.
Për njerëzimin….vajmedet.
Nëse shëndetin mendor e humbet.
Tomi…..ose Xheri.
e prej tyre…..këputet peri.
Për fat të keq ,
kjo punë po shkon për dreq.
Se Tomi….
Dhe ndonjëherë dhe Xheri ,
nuk janë dhe aq mirë.
Mos o zot…..na ruaj ti
vetëm tek ti , kërkojmë mëshirë.
Rrahim Billa
“””””””””””””””””””
Në botën e poetëve
O njerëz… nëse ju deshironi
Në botën e poetëve , ejani të jetoni
Botë plot shkëlqim , është një tjetër botë
Parajsa nga qielli , e zbritur në tokë
Por fjalët e mia , ju mos i besoni
Në botën e poetëve , futuni…shikoni
Poetët s’i pëfillni , ndaj dhe nuk i njihni
Dhe botën e tyre , as ëndërr se shihni
Bota ku jetoni , fort duhet shkundur
Vlerat njerëzore , pak nga pak…humbur
Kaq shumë vuajtje , kaq shumë padrejtësi
Shekujt ecin tutje , ju prapë n’skllavëri
Veç për vampirët , kjo botë është e mirë
Se me gjakun tuaj, plotësojnë çdo deshirë
Pasuritë e botës , ata kanë në duar
Vazhdojnë t’ju pijnë gjakun e s’kanë të pushuar
Thua janë perëndi , a të zbritur prej qielli
Pa pëlqim të tyre , as dritë nuk bën dielli
Por nuk ju vë faj , të tillë kanë zanatin
Kush pranon skllavëri , vetë e shkelmon fatin
Poetët s’pranojnë , prangosje…skllavëri
Fluturojnë lartësive , në qiell…në liri
Porsi Prometeu , luftojnë të paepur
Dhe pse rrezikojnë e në flakë janë djegur
Ata janë të qartë , si drita e diellit
Se bota e tyre , është parajsë prej qiellit
Botë ku nuk kanë vend , luftërat… padrejtësitë
As vampirë e monstra , me gjithë ligësitë
