Ne cdo kohe maskarenje!
Poet cdo dite , thurni vargje,
Ne cdo kohe , sillni nji teme
Derrat askujt si vijne ne pragje,
Por mbeten fjale , thurur poeme.
Bote e cuditeshme me pjelle njerzore,
Ku nje pjese , shume jan vjamosur.
Bajn jete , te sigurt e perrallore,
Me fitime mbi shpirtera te plagosur.
Toka me pamje te saj te zymte,
Mallkimet e egra ,fshine suferina.
Pemet japin pamje te ndrydhet,
Lumejt ulurin , kur hedh hark vetetima
Me perde te hirte , mbulohet bota,
Rrenja e lige , nga mbitoka fshiju
Bolle su ngopet me koka,
Ushqehen me mishe njeriu.
Milionat duhet te ikin ne had,
Nga ndryshku i hekurave pa barot.
Stuhia e heshtjes , kedo ka kap,
Dritherime e mosqensise per mot.
Sa e vdekur , qenka sot bota
Para vdekjes se gjalle njerzore.
Maskarenjet po bejne jete prrallore,
Duke shkel , me kembe mizore.
“”””””””””””””””””””””””
Me nderrove rrjedhen!
Dje me nderrove rrjedhen,
Sot perfaljen e fundit me ty.
I vetem mes shkretires ngelem,
Me perlote pa fund keta dy sy.
Mbahu bre burre me thon njerzia,
Dasem ne shoke behet kollaj.
Kurajo na jep edhe femija,
Askush qerpikut lotin smund tja ndaj.
Per burreni I derdh pa me kuptue,
Shpirti per ty flet me germa ari
Tre vite I vetem te kam rrutullue,
Vetem qe sot mos shkoje te varri.
Nuk isha zot tju mbroja jeten,
Qe ta mbyllnim deri ne fund bashke.
Ai mbi ne e vuri veten,
Njeri ne dhe e tjetri jashte.
U deshtem sa ylberi na ndriconte,
Sqe e thene lumit te ecime gjat.
Me nderrove rrjedhen e paharruar!…
Rustem Beshku
Mati
Albani
12/12/2021
0
111
2222
