Në sallën Balsha në Internacional Tirana një tjetër emocion i jashtëzakonshëm që e përjetova midis krenarisë së asaj salle të mbushur plot miq e shokë , dashamirës , misionarë , personalitete , atdhetarë e bashkë kombës të ardhur nga trevat shqiptare !
Malësorë që më bënë të ndihem e lumtur e fortë , krenare që isha midis tyre të mbrojtur brenda një kalaje që kanë ndërtuar malësorët e mi me punë , kulturë e dije , mençuri , falje e urti ! Njerëz të artit dhe të kulturës , të penës e diturisë , të muzikës , këngës e valles e plot e përplot emocion që prisnin për të “ fol e me ty me bisedu “!
Të gjithë sytë nga dy projektorët ku qëndronte një burrë kreshnik hije rëndë me një shkop elegant në dorë , sikur donte të thoshte diçka përse ishte aty ballë për ballë gjithë atyre njerëzve duke i shikuar me heshtjen e tij të vazhdueshme.
Sa emocione rrënqethën trupin tim ato 2 orë e gjysë sa shpesh herë mendoja të “kacavirrem “projektores e ta përqafoja fort , por frika se mos e lëndoja më ndaloj.
Ai portret më shikonte nën urtësinë e heshtur e sikur më thoshte : bijë përse më keni sjellë këtu !? Unë nuk flas as nuk dëgjoj ! Po juve më flisni mua ?
Dhe unë i kthehem në krenarinë time : “ Po babë ! Të gjithë të shikojnë të flasin e përgjigjen e japin vlerat dhe lavdia që ti le brenda atyre projektorëve , ku nëpër mes krenarisë tënde dëgjohet zëri yt babë i nderuar!
Ti babë nuk fole , nuk kishe pse të flisje sepse për ty foli fjala , urtia , mençuria e gjithshka për të cilën ishim mbledhur në atë sallë të madhe për të ndjekur jetën dhe veprimtarinë tënde 100 vjeçare , ky vit jubilar dhe shekullor i ardhur midis qendrës metropolite të Tiranës nëpërmes dokumentarit të plotësuar me veprat e tua.Nuk erdhe ti babë ! Të sollën ato çfarë ti i fale jetës së gjatë tëndes , ku gjithshka e jotja u skalit në figurën e gjallë por të heshtur sepse ashtu të mësoj fakulteti i jetës , pa penë e bojë , pa literaturë e leksion. Leksione kishe mendjen e ndritur që dite të falje e të sillje vetëm paqë e bashkim , urti e komunikim…….!
Sa shumë njerëz më solle me veti babë në atë ditë të bukur , sa lavdi e krenari pa kushte më dhurove ato momente kur lartmadhëria e të gjithë atyre që të respektuan , flisnin vetëm për ty e me ty.
Kanga e vallja u përjetësua për ty babë i dashtun dhe salla ashtu siç nuk doja të mbaronte kurrë ajo ditë , ashtu nuk donte të lirohej nga atmosfera e bukur e saj.
Sa shumë doja që të ishe ti i dashtun babë ti përqafoje e ti falenderoje të gjithë ata që të erdhën në respektin dhe vlerësimin jetësor tuaj , por rri i qetë i dashtun babë , prehu në parajsën e përjetëshme nën falenderimet e mia në emrin dhe zërin tuaj të fuqishëm të paqes e faljes ku gjithë njerëzimi të jetojë i lirë në paqen e vet.
Duke falenderuar të gjithë ata/ ato që mu gjenden afër për të plotësuar një dëshirë të mundëshme edhe pse me sfida jo të lehta në plotësimin e një dokumentari jo vetëm sasior por edhe shumë cilësor nga producenti dhe mjeshtri i syrit magjik të kameras zoti Tom Thërçaj , organizatorëve të pa përtuar , kryetari së bashku me Komitetin e Pajtimit Mbarëkombëtar,
këngëtarë e kërcimtarë , artistë e aktorë në interpretimet e tyre , profesorë e drejtues ,misionarë e pajtimtarë dhe gjithë ata që ishin të pranishëm brenda dhe jashtë sallës , familjes time e të afërmëve të mi , të gjithë ata që morën rrugën e largët për të ju nderuar dhe në veçanti moderatorin e shkelqyer që i dha jehonë akoma më tepër këtij eventi z. DEFRIM METHASANI !
Kryetari i Komitetit të Pajtimit ku në
emrin tij dhe mbarë komitetit ju dekoroj me titull “ AKADEMIK PAJTIMI “ një kohësisht dhe në emrin e Federatës së Paqes botërore sekretari i përgjithshëm i saj e jo vettëm z. Gani Roshi akreditoj me Çertifikatë Mirënjohje për kontributin e Paqes dhe Pajtimit që ju keni lënë gjatë jetës së gjatë !
