Më të bukurën ditë ëndërrova
Mes dashurisë që më fale ti
Sytë , zemra , shpirti ty tu dhuruan
Oaz lumturie me emrin dashuri.
Më gjete rrugës , vetmuar , shpresë humbur
Hyre në zemër pa pyetur , kur ajo kish ngrirë
Shpirtit , dashurisë së harruar, i dhe ti dritë
Trupi i sfilitur priste me dëshirë .
U dashurova me ty , me ëndrrat ndezur në gji
Mes puthjeve dhe ledhatimeve , afshit – dashuri
E ëmbël të belbëzoja si zog në fluturim
“Më do? ..”Mos e humb timen dashuri !.
Në sytë e tu të qeshur , shihja sytë e mi ,
Me ty dashuruar , trup e shpirt
Ulur në tëndin përqafim
Bota lëvizi pa ngurrim .
Unë për ty isha një lodër , ndjenjash mungestare
Se në zemër kurr për mua s’pate një vend ,
Kjo dashuri sa shpejt , si qiriri u shua
Edhe pse ndryshe erdhi mes çasteve ëndërrimtare.
Ëndrrat i thurëm bashkë , dallgëzuar
Aty qanë , aty qeshën , ndjenjë kreshpëruar ,
Pritjes së gjatë , mallit të përvëluar ,
Me ty dashuruar…