LİBRİN E KAM GJİTHQKA
Sa do qe jeta nuk me gezoj
Ky ishte fati qe me ishte ndar
Me mungesen e dhimbjen bashk jetoj
Te gjitha ne jete askush nuk ka
Sa here me dhemb shpirti i pervluar
Me liber ne duar e ndaje merzine
Sa shume ndihem e lehtesuar
İ ndajme dhimbjet dhe lumturine
Dhe sa here fjala zjarrmi me merr
Me librin shpirtin e flladis
bash si femije e marr ne preher
Dhe lamtımire i them merzis
Ndaj librin e kam me te mirin mik
Ku fjales time i jepe dhe drite
Shpresa Gashi Zurnaci
Te kisha une pelhuren e qendisur te qiellit,
Punuar me drite te arte e te argjendte.
Pelhuren e nates me ngjyra blu e te erreta,
Pelhuren e dites gjithe shkelqim,
Do ta shtroja ate pelhure nen kembet e tua,
por une jam e varfer, kam vetem
enderrat.
PRITJE
Vetëm gjurmët e etjes në shpirt na kan mbet
shpresat e lëvjerrs të mbetura shkret
Pluhuri i kohës gjurmet ka mbuluar
Por dëshira pritjes kurrë nuk u shua
Pritja po thahet si rrushi në degë
I ka ikur vreshtari qė duhet vjelë
Dhe stina e pritjes harrimit ka harbuar
Në mos acaret e dimrit presin harrimet per ti mbuluar
Por shpresa e fundit vdes
Zhgenjimit duhet ti mbyllen portat
Mes kujtimeve diku prehen endrrat, per bes
E me to ndërtoi kalanë e pritjes, dhe pres…!
Shpresa Gashi Zurnaci
