NUK ISHA
Nuk isha ndoshta
më e përkëdhelura
më e llastuara
më e dashura
më e adhuruara
por isha më e veçanta
zura vend në zemrat e të gjithëve
U bëra shembull mirësie me këdo
nuk mbaja inat
nuk kisha zili te tjerët
por admiroja qiltërsinë pozivitetin e jo arrogancën
Jeta të shpie kudo dhe me këdo
si një fletë që bie në tokë vyshket dhe është e pajetë
ashtu goditesh pa pritur
nuk ke një mburoj
Nuk isha e përkryera
po ndoshta e pëlqyera që fjalët e mira shërojnë shpesh herë
vuajtjet i mekojnë
nuk isha diell që lëshon rrezet
po ndoshta ngohtësia
nuk isha vapa që djeg
por isha gjithmonë për ju
Shpresa Gashi Zurnaci
JETO VETEM TE SOTMEN
O njeri ,me mendje lart
Mos u mbaj
Me te madhe qe s’je
Per postin e mallin qe ke
Sot je lule
E neser vetem dhe
Fol e qesh kenaqu
Gezo me shpirt
Jeta eshte e bukur
Nje rreze drite
Ajo eshte
Një bulez lot
Ndaj jetoje te emblen
Te bukuren sot
Keshtu ka qene jeta ngahere
Fllad e mbremje ne vere
Urtesia rrjedh
Nga kohe e vjeter
Jeto te sotmen sikur s’je neser
MIKU IM
Hiq merak mos ke mor mik
Vargu im është pa qeder
Ndaj mos ki ndjenjë frike
Vargu im është gjithë sheqer!
Kur të jesh ndopak mërzitur
Hap lexo vargjet e mija
Dhe në qofsh duke pritur
Në vargje të mia është simfonia!
Thurri vargje por këng s’këndoj
Melodinë e kam ne zemër
Të këndoj zëri s’më shkon
Miku im ju përgëzoj
Shpresa Gashi Zurnaci
