Simon Tota

1shtator1985-29 Prill 1986,ne shkollen e bashkimeve professionale Durres.

Ndersa punoja ne rafinimin e bakrit,uzina e pirometalurgjise Lac,nderkohe me kishin zgjedhur ne detyren e kryetarit te b.p te uzines Nuk kisha mbushur akoma 28 vite te moshes.Ne muajin Maj te vitit 1985,Mark Marku,ne ate kohe kryetar i komitetit profesional te rajonit Lac,i kerkon kryetarit te k.k.m.Raif Cenolli,karakteristiken time,per ta derguar ne presidiumin e b.p. per miratim,ne menyre qe te ndiqja shkollen e b.p. durres.Ne fakt une e pelqeja te shkoja ne durres per disa aresye;

Se pari,me kishin thene se shkolla ishte ne bregdet tek shtepia e pushimit punetoreve,dhe kjo,gjithkujt do ti pelqente,

Se dyti,kisha deshire te lexoja,per kete isha Edhe klient i rregullt i bibliotekes ne pallatin e kultures Lac,

Dhe nje shoqeri e re ,nuk bente keq.Nder te tjera,atje kishte edhe mundesi argetimi,dhe kjo kuptohet qe ishte e pelqyeshme,gjithmone Brenda kornizave te kohes.Isha pergatitur shpirterisht,dhe prisja te me thirrnin ,kur mora vesh se nuk isha ne listen e duhur.I pezmatuar,vajta ne Lac,te kerkoja shpjegime,me thane se nuk ishte faji i tyre.Ne fakt,une nuk njihja askend ne kruje,atje ku i miratonte presidiumi,dhe i dergonte ne Tirane.Sapo ishte zgjedhur kryetarja e BP.te rrethit,nje grua zonje,por qe nuk ishte e perfshire ne keto gjera.Une isha i ri ne moshe,te vetmin avantazh qe kisha ,sepse perfaqesoja meralurget.Vajta ne kruje,dhe takova kryetaren e porsazgjedhur,i shpjegova aresyen e vajtjes sime atje,dhe ajo me tha,te provojme me nje leter shoqerimi per drejtorin e shkolles,mbase te pranojne.Ashtu u be.

Diten e djele,me 31 gusht,u nisa me tren per durres.Aty u beme bashke me Nikolle Kolziun,Angjelina Hysenin,Vesel Drojen,Simon Gjokeja,Deshira Lezaj,dhe nje vajze nga mamurrasi,qe ishte sekretare e komitetit rinise N.B.mamurras,dhe qe me pare kishte kryer kursin njevjecar te rinise.Kjo ishte me (shoqeri)

rekomandim te sekretares se pare te komitetit rinise kruje.Te gjithe ishin miraturar nga presidiumi vec meje.Shkuam ne shkolle,ku na priti drejtori Ilo Themeli.I paraqita letren shoqeruese te kryetares se krujes.Me tha te prisja te henen qe te sistemohen gjerat.Te henen erdhi sekretari i keshillit te pergjithshem nga Tirana,dhe ate vajzen nga mamurrasi nuk e pranuan,ndersa me mbajten mua.Shkolla e BP.ishte nje eksperience sa e bukur,aq kuptimplote.Atje gjetem nje shoqeri te bukur,por edhe te edukuar,njerez qe vinin nga e gjithe shqiperia,dhe sillnin edukaten e kulturen e tyre si personale,ashtu Edhe te zonave qe perfaqesonin.Kishim nga Dibra ,nder te tjere Nubi Cerpion,nje djale Jo vetem i pergatitur dhe i talentuar,por me nje kulture dhe edukaten qe te bente per vehte.Nga Berardi dhe qyteti i kucoves,nje grup mjaft i talentuar ne menyre te gjithanshme,por ne vecanti shkelqim Ago ishte kenaqesi te beisedoje dhe te kaloje momente bisedimesh me te.Sa per durresin ,kishim rreth tete veta,por miku im Petrit Alia,ishte i vecante Ai dallonte qe nga menyra e veshies,deri tek forma e te biseduarit,qe tek ai shihej nje edukate tipike qytetare .Niveli i gjithanshem ,si nga ana kulturore,menyra e sjelljes,komunikimi,estetika etj,te vajzes se ardhur nga rrethi i lezhes ,Marie Marku,Ndoshta ne gjinine femerore ishin te vecanta.Sa per Nikoll Kolziun,ne flenim ne nje dhome,96, aty sebashku me Bektash Sulon nga elbasani,Bexhet Lipon nga pogradeci,Bujarin nga tepelena organizinim shpesh darka sebashku.

Programi shkollor,ishte ne perputhje me idete e kohes,pergatitja ideo-politike,dhe jeta organizzative e bp,sipas pervojes se gjuthesejcilit.

Cdo mengjes,benim Gjimnastiken ne bregdet,dhe ndersa te tjeret organizonin gjysem ore,sejcili per llogari te tij,une kisha ne koridor nje fushe pingpongu,dhe e kaloja aty.

Kuptohet qe organizoheshin edhe mbremje dhe aktuvitete te ndryshme.Drejtori ishte i vecante.Ai thoshte qe B.p.duhet te luftojne burokratizmin,por vete kishte rreth njezet vite aty ne detyren e drejtorit,ne nje fare menyre,ishte nje burokrat i kohes.Pedagog kujdestar kishim nje me origjine shkodrane,por lindur dhe rritur ne durres,Ylber Osmani.Une e kaloja shume mire me te,pasi edhe ne moshe ishte i ri,rreth te tridhjetave.Kur erdhi fundi i prillit,ishte dhe fundi i shkolles,dhe na vinte keq qe po’ ndaheshim.Por ndarja ishte e paevitueshme.Krahasoja vehten time ,me ate te tete muajve me pare Me dukej vehtha me i pjekur,me i formuar,dhe mbi te gjitha,me i pasur ne pervoje.Se fundi,dua te them,Ndoshta ishte pervoja me e bukur e jetes time.