VAJZA E LARGËT
******************
Pa e ditur pse qau, mbase nuk duhej të qante,
Ndoshta kujton fatkeqësitë, akrepat e kohës .
Sot frikacaku është si një ëndërr misterioze ,
Sepse e keqja, majës qëndron, ka zënë sinorët.
Klithma rrëzon malin e fton diellin të lindë
Heshtja që dergjet nën kujtesën e pa tharë
Nuk i hyn më syrit, as stolitë dhe as florinjtë
Kur sheh mbi flokë thinjat dhe kokën e bardhë.
Nuk bie më shi, vajza e largët diku në rrugëtim,
Këput një fije tërfili, ves pa tharë, me lagështi,
Gjoksi ngrenë dallgë sa mezi mbushet frymë
E afron buzëve e i ndanë në mes si dy qershi,
Loti si diamanti kish rrethuar krejt sytë e saj,
Faqet limon, dy pika vesë rrëshqasin përsëri .
Nën peshën e rëndë fillojnë thërmohen ngadalë
Pa kuptuar rrjedh, ndërsa ajo buzëqesh me diellin ..
DITA E PARË DHE E RE.
Hapi sytë drita jeshile e një dite të re
Veshi këpucët për të filluar vrapimin,
Me fustanin veshur, duket si nuse,
Në detin e hapur ka nisur lundrimin.
Vërdallë kanë nisur të çlodhen zërat
Dhëmbëve kanë mbetur mbeturinat,
Mermeri i bardhë nuk pranon plehra
Kështu kuajt hidhen i pastron gjuha.
Gëzimi që morra, kam nisur të qesh
I foli në vesh shokut të saj me përbuzje
Drita jeshile më mbush me shpresë
Hapen portat, duhet të eci më tutje.
Veshur fustanin dita gjithë përkëdheli
Nxorri këpucët i shkundi nga pluhuri
Prezenca duket se dita, ditën do shtyjë.
Me biberon në gojë e bardhësi qumështi.
