Përmbajtja e letrës rebele ishte

1-Megjithëse kanë kaluar 42 vjet nga çlirim, në Shosh të Dukagjinit akoma nuk ka shkelë makinë e posaçme për transport pasagjerësh, Njerzit për të plotësuar nevojat e ngutshme janë të detyruar të udhëtojnë në kamion sipër karrjocerisë në shi, borë, të ftohtë pluhur madje së bashku me bagëti (derra, viça lopë keca e qingja etj).

Udhëtime të tilla kamë bërë edhe vetë dhjetëra e dhjetëra herë, madje përpara një jave kam qënë dëshmitarë i një shfaqje të tillë trronditëse dramatike, kur një grua e sëmurë për lindje udhëtonte shtrirë në gjendje kome në karrecjorinë e një ife të ngarkuar me mbi 30 pasagjer, një lopë, dy viça dhe 4-5 derrkucë.

Si mund të heshtet dhe të lejohet një situate e tillë për ballë këtyre fakteve, kur dihen me dhjetëra aksidente. Më i freskëti dhe më i

tmerrshmi është ai i gushtit 1985 , ku gjetën vdekjën përnjëherësh 28 vetë dhe dhjetëra të tjerë u lënduan rëndë.

2-Koperativa jonë ka sipërfaqe të kufizuar, me toka të varfra , prandaj edhe në vitin më të mirë vetëm 6-7 muaj sigurohet buka, dita e punës kurrë nuk ka kaluar 70 lekshin dhe mesatarja shumë vjeçare shkon 45-55 lekë për ditë .Blegtoria që në fakt ka kushte më të përshtatshme është në plan të dytë. Numri i krerëve ka ardhur gjithnjë në rënie dhe sot është disa herë më i vogël se përpara kolektivizimit.

3-Shqipëria ka vite që prodhon bukën në vend, por populli ka ankesa, pasi buka merret me racion. 700-gr janë të pamjaftueshme për njerëzit që merren me punë aktive fizike në kushte të ashpra të dimrit të acartë alpin. Deri kur do hamë vetëm bukë misri a meritojmë bukë gruri edhe ne.

4- I gjithë Shoshi në qender të kooperativës ka vetëm një dyqan me artikuj të përzier, ndërkohë mungojnë konfeksionet, enët e guzhinës, mobileria, mungesa e të cilave ka ndikuar drejtpërdrejt për një jetë të kulturuar.

5- Ndërkohë kur fshati është tepër i thyer dhe me kushte klimaterike shumë të ashpra, ndihet shumë mungesa e një spitali me disa shtretër për raste urgjente.

Akoma nuk ka shtëpi lindje dhe është e pa imagjinueshme lindja e grave në shtëpi në ditët tona.

6-Si mund të bëhet edukimi i nxënësve dhe i rinisë për vëndlindjen, kur nuk ka asnjë muze në gjithë zonën, kur ka vetëm një lapidar për Çetën Partizane të Dukagjinit dhe nuk ka asnjë tjetër për luftëtare dhe atdhetare e së kaluarës.

7-Një problem shumë sheqtësues është edhe problemi i arsimit.

Niveli i ultë në të cilin ai ndodhet vazhdimisht është objekt i diskutimeve shoqërore të banorëve tanë.Nga 4 shkolla 8-vjeçare që ka Shoshi, nuk ka as një mësues matematike me arsim të lartë, as një biologjie dhe vetëm një gjuhe e historie. Te drejtat e studimit për shkollën e lartë po thuaj nuk njihen fare me përjashtim të dy rasteve.

8- Tani për tani është krejt e pamundur që 71% e nxënësve të vazhdojnë shkollën e mesme ndërsa burasat janë fare të pakta dhe një shkollë e mesme që është në Breg të Lumit nuk plotëson të gjitha kërkesat e nxënësve, por edhe shumë të tjerë nuk janë në gjendje për arsye largësie rreth 7-8 orë vajtje-ardhje.

Nga ky shkak lindë domosdoshmërisht nevoja e hapjes së një shkolle të mesme në zonën e Shoshit.

SIPAS PORTALIT ZEMRA SHQIPTARE 11.01.2008,