Për ty vendlindje
Atë ma t’bukurin varg e lashë për ty
o vendlindja ime hijerënde më je ti
rrëze Gjallicës shtrihesh me bukuri të rrallë
si Kukësi im i ri më thoni a ka vallë
Lule më ke rritur e trima për luftë
jehonë ke nder vite për penë ,e për pushkë
dhe kur pena ngjyhet me gjakun e zemrës
për ty Kukësi im unë i kthehem penës
Në viset e mia ka çelur pranvera
liqeni më ndez kaltërsi në shpirt
nënlokja rri heshtur duke prit te dera
renkon e rrjedh lot duke prit të bijtë
Sa mallë më jep vargu për ty Kukësi im
pena lëshon bojë e unë lëshoj lot
dhe pse sna lanë hallet na hëngri gurbeti
jo kurrë vendlindje nuk të harrojmë dot
Me 24 .3. 2019
“””””””””””””””””””

Vargu im dhe poezia
Linden në viset e mia ,
Porsi lule hodhi shtat
Shkoj në Reç u bë bajrak .
Rrugën për Zall – Dardhë nisur
Hovin e vet pa e prishur ,
I këndonte Sherif Dërvishi
Ikja e tij hovin ja prishi .
Shëtit vargu anës drinit
Shkruar ka dhe Elez trimit
I ra dibrës anë e mbanë
Qëndisur bëri gjerdanë .
Vargu im bredh botën mbarë
Mbi nëntë male Reçi i parë ,
Rrjedh si uji në kroje
Si fjala shqip e dal prej goje .
Vargu im rend nëpër dete
Ëmbëlsinë e mer me vete ,
Del nga shpirti i dëlirë
Fluturon nëpër hapësirë
Me 23 .3.2020
Punoi Sulbie H Shehu .
“”””””””””””””””””””””””

E ndiej vetminë kur ti më mungon
Qapitem e lodhur zemra gëlon vaj
Pres me padurim mëngjesi T’agon
Sepse dije…kjo zemër Ty të don
Kur ti më mungon hënës
I drejtohem
Më mbështjell moj hënē
nën yje dhe mua
Mos ma prek lotin le të rrjedh avash
Mëngjesit t’ia fal me vesë
lotin dua
Kur ti mê mungon pranvera nuk vjen
Lulet s’kanë aromë e janë tjetërsua
Malli me ka djeg e syri lot pikon
Vallë, a e ndien sa më mungon mua
Mbrêmjet më gjejnë heshtur mëngjeset n’vetmi
Rrugët janë të ngurta e hapat s’i ndjej
Nëpër muzën time vargu te afron
Ndjehem shumë e humbur
kur ti me mungon
Punoi Sulbie H.Shehu
Tirane Albania