Nuk shkruaj më !
Nuk shkruaj më edhe sikur muzat të më shtyjnë aq fort
sa të bie përdhe si e vdekur!
Nuk dua të vuaj më se vuajta e është e pahijshme të vazhdoj të vuaj
si të ngjashmit e mi zëftohtë !
Isha si kombet e mësuara me vuajtjen
që nuk dinë ku e kanë të keqen …
Tani e tutje do këndoj gazel për veten time,
nën zë -pa më dëgjuar bota.
Është e tmerrshme t’u shfaqem njerëzve me këtë thikë në zemër
që as më vdes,
as më shëron!
Kjo mizori duhet të mbarojë e në u mbytsha
në gjumë ,
kur bota të ziejë në kokën time e të nxjerrë tym të zi gunga -gunga!
Pasqyra e hënës në u bëfsha nuk do rrëfej!
Boll më!
“””””””””””
Epilogu i kësaj vere
