Kenge Malli Per Vendlindjen Gazeta 55 Tirane Albania
KËNGË MALLI PËR VENDËLINDJEN
Në vendlindjen time
Magjiplotë vjen pranvera viseve të mia
Pikon mbi lëndina me harenë e blegërimave
Si një prekje mrekullimi.
Gazmendin shpërndan rrahekrah, gjithkah
me aromat dhe ngjyrat e luleve.
Në vendilindjen time
Me fluturat vijnë dhe zanat e malit
E qiellin mbushin përplotë
me pafundësi dhe t’hareshmet fluturime.
Toka rënduar prej peshës së letargjisë
Barrës së dimrit, dëborës dhe cergës
Në vendlindjen time
Jeta gufon e gurron limfën e rizgjimit
Etja dhe ama e gjallërisë pupth kërcen
Si qingjat në bashtinat njomzake
E hokat e fëmijëve që ladrojnë err e terr
Në vendlinjen time
Dielli derdhet si ujëvarë mbi gërsheta vashash
Bukurinë rrezet ua shkruajnë plot passion.
Nënat si shkembinjtë, përmallshëm kundorjnë
E hovshëm e përcjellin panoramën që të magjeps
Në vendlinjen time
Askund më i kaltër se në viset e mija s’është qielli
Më i kthjellët s’janë kurrkund burimet
Krojet ku lajnë sytë fëmijët dhe mëngjeset
Më shndritshëm agu nuk çel në asnjë vend
Në vendlinjen time
Këngës ia merr zogu plot ëmbëlsim
Bulkthi mbrëmjeve heshtjen ledhaton
Gjethet dhe hapat fëshfërijnë
Flladi përkund ëndrra dhe foshnja
Në vendlinjen time
Prej maje malesh zbret nata
E pushon mbi kulmet e kullave
Qielli mbushet përplot me yje
Yje që ende nuk i numëruam të gjithë
Edhe mbrëmjeve kur shtriheshim lendinave
E thurnim me llamburitjen e tyre diejt e ardhmërisë
Në vendlinjen time
Vendilindja ime, bekur qofsh me djepet e tu
Lartësuar je me historinë e lavdinë tënde
Krenari kumton prej trimave dhe luftrave
Etje nuk kishe edhe kur gjaku shkonte si krua
Uri nuk ndjeve edhe kur dhëmbët t’i skërmisnin
Ti ishe dhe je vetëm Zot në zotërimet e tua
Vendlindja ime
Erdhën dhe ikën hordhi dhe kohëra
Shkruam e shfletuam histori dhe bëma
Kuvenduam më legjenda
E gji na mëkuan të Bukurat e Dheut
Tash thinjat dhe majet me dëborë na zbardhin
Vitet dhe ecjet më krenojnë
Mua, birin tënd, vendlindja ime
Më dhe jetë nga jeta jote, vendlindja ime
Bukën e maxhës tënde kam në shtat
Krenarinë e majemaleve, të skalitur e kam në ballë
Shtigjet e shkrepat në gjurmë dhe rrugë i shkruaj
Kam në mu gjithçka tënden vendlindja ime
Bekimin e zotit tënd mora para çdo beteje
Në çdo triumf në kupë të qielli e ngrita emrin tënd
Unë jam tek ti e tij je në mua
Sot e përgjithmonë
Vendlindja ime
VENDI IM
I shtrenjti vend im
E shtrenjta toka ime
Plisi i kurmit të lëruar me varre
Tokës së vaditur me gjak
Vendi im me rrënjë të lashta
Me degë
Degë të shtrira në Iliri
Me harlisjen në Arbër
Me flladin në Shqipëri
Toka ime vendi im je ti
Nga deti lagesh
Buzët ti njom e shtatin ta lëmon anë e anë
Me male që prekin qiellin
Lartësohesh në re që fluturojnë si pëllumba
Me fushat ku harbon jeta
E djersa shkon çurg e mundi bëhet bukë
Lumenj
Si rrëketë e gjakut
Krejt shtatin ta përshkojnë anë e anë
Që nga lindja në perëndim
Që prej djepit në qefin
Atit e birit bijë e lokes
Gjithkund flitet e jetohet shqip
Drinat: i Ziu e i Bardhi
Si një aortë shtatin ta përshkon
Nga jugu në veri
Prej qarjes së një foshnje
Deri në agoninë e një ati
Gjak e limfë i jep këtij trualli
Me Bunën Vjosën Shkumbinin
E lashtë historia e tokës ëmë
Vendit të maleve ku rritet e jeton shqiponja
Ku guri i mallit asht i rëndë
Ku e shenjtë është besa-besë
Ku amanetin as dheu se tretë
Atje ku thinjat e kreshnikëve dhe bota e majëmaleve
Të përjetshme janë
Të pavdekshme mbeten
Toka ime më i shtrenjti amanet
Vendi im më i çmuari dëshirim
MALLI PËR VENDLINDJEN
Prej s’largu me krahë kujtimesh
Vij tek ti
Me mal
Me mall ngarkuar dhe dashuri
E moçme dhe e mençur
Me burra të thinjur e male të bardhë
Qiej plot shkëlqim
Bukuri e dheut je trualli im
Në luginat me frymëmarrje universi
Gjarpëron Drini
Këngën kanë në gojë
Zogjtë dhe legjendat
Plisi i tokës sime
Ëndrrat tona dhe plugjet e motive
Strukur në gji i mban
Si ama fëmijën e saj
VENDLINDJA IME
Atje mes malesh
Ku retë dimërojnë nëpër stane
E bagëtitë blegërijnë nëpër bregore
Atje ku krojet gurgullojnë si gjaku
Ku gurët dhe pemët flasin me njerëzit
E njerëzit
ata që këndojnë me vetëtimat
Atje tej ku malli më çon kaluar
Ku shkoj për të mos i thënë kurrë lamtumirë
Atje ku më presin krahëhapur
Njerëzit trualli kujtimet dhe fëmijëria
Atje ku përmalle si askund tjetër në botë
Kthehem me torba malli dhe iki me lot në sy
Atje është vendlindja ime
Atje ka themelet tharmi dhe thinjat e mija
Atje jam zot dhe njeri burrë dhe fëmijë
Atje takohem me të shkuarën e përmallëm
Takohem me fëmijërinë dhe qesh
Atje dhe askund tjetër mbi këtë tokë
Jam gjithçka në çdo gjë
DIBRA IME
Prej s’largu
Prej s’largu ndër vite
Të kundroj me mall
Të kujtoj me zjarr
Prej s’largu
Trokun e djepave dëgjoj
Krismat e pushkëve numëroj
Prej s’largu
Mundin e ngjitjes përcjell
Shkëlqimi e fitoreve tua në balle e ndjej
Sot e mot jam biri yt
Sot e përgjithmonë je amaneti im
Prej s’largu e prej s’brendshmi
Të ndjej Dibra ime
VENDLINDJA IME
Atje mes malesh
Ku retë dimërojnë nëpër stane
E bagëtitë blegërijnë nëpër bregore
Atje ku krojet gurgullojnë si gjaku
Ku gurët dhe pemët flasin me njerëzit
E njerëzit
ata që këndojnë me vetëtimat
Atje tej ku malli më çon kaluar
Ku shkoj për të mos i thënë kurrë lamtumirë
Atje ku më presin krahëhapur
Njerëzit trualli kujtimet dhe fëmijëria
Atje ku përmalle si askund tjetër në botë
Kthehem me torba malli dhe iki me lot në sy
Atje është vendlindja ime
Atje ka themelet tharmi dhe thinjat e mija
Atje jam zot dhe njeri burrë dhe fëmijë
Atje takohem me të shkuarën e përmallëm
Takohem me fëmijërinë dhe qesh
Atje dhe askund tjetër mbi këtë tokë
Jam gjithçka në çdo gjë
