POET.
Ty vargu te del nga brenda
ashtu si del ne mbremje hena
vargun ti kur e nderton
porsi hena ai ndricon
Vargu yt lindi ne ato troje
e rrjedhe si ujet ne kroje
i.paster ne shpirte gjithmon
ashtu si del uje i paster tek kroj
Vargu yt merr frymzim ne ato fusha
atje ku prodhohet buka
edhe ne kodra,male e brazdo
por vargu jot nuk eshte perralla
TI me vargun tend na thua tungjatjeta
ti me vargun tene hedhe te verteta
genjeshtrat ti nuk duron
vargu jot ato nuk i afron
Vargun ti kur e hedh ne leter
ti flet kryesishte per jeten
per feminin,shtepin shqiperin
ne baze vargu jote ka dashurin
Po vergu jote eshte dhe si deti
here me dallge e here i qete
here ka kripe e her sheqer
po i gatuar me mjaltin e shpirtit perhere.
“””””””””””””””””
IKA,…PO SI ..?
Ika posi ika,..?
Me lote ne sy
me zemer te thyer
koken e mbaja mbrapa
gjithe rrugen duke lotuar
Ate nate mbi catin e shtepis tim ne Durres.
pelumbat feshfellinin
femijet brenda qanin me lote ne sy,
kishin frit,hajdeni te iknim thoshnin nga Shqiperia.
Askush nuk i qetsonte dot kur pellumbat gjithe naten feshfellinin
Vajza e mesme rrinte e mbledhur ne cepet te krevatit,e thoshte se kemi frik.
E mora ne kraharor ,po as kraharori im nuk e largonte friken e saj.Tmerr per femijet e pa pafshem.
Sapo u hap dita ne mengjes ,hap porten e shtepis o zot cfar te shikoja.
Obarri i mbuluar komplet me gezoja.
Mallkuar qofshin ata qe hapen depot e armatosen ato duar te mallkuara qe derdhnin pelumba gjithe naten.
U hyri frika femijeve donin te iknin nga shqiperia.e per kete largim fajin e kishnin ata qe hapen depit,ata qe shkaterruan djersen e shqipetareve ne gjithe ato vite e vene me mundime.
U turren hajdutrit,njerzit e hurit e te litarit nepen magazina,ne depo ,zaptuam mallin,me automatik ne breze e doren e kamez, shoqeronin makinet me mallin e vjedhur duke leshuar bresheri automatiku neper qytet.
Ajo qe eshte shume e cuditshme keta hajdut me vone u bene te fuqishen dhe koluan ne pushtet e qeverri.
GJZithe keto vite kane vjedhur e ropen Shqiperine,dhe mbas 30 vjeteve askush nuk u ka futur nje gjembe ne kembe.
Sa te pregatitur ishnin hajdutet me menyre te rrufeshme vodhen cdo gje.
Ndersa ne cna mbeti ,ne njerzeve te ndershem te marrim rruget e mergimit me lot ne sy pa ditur dhe atje se cna priste.
Femijet qanin se po shkeputeshin nga shoket e shoqet e shkolles.Para se te ikini diten e pare mbasdite ne Shtepu u mblodhen shoqet e vajzes e qanin me te.
Vertet ishin lote femijesh po ishin lot te sinqert.Qante Albana,Alba,Denalde,.Rena e te tjerat tme falin se nuk ja mbaj mend te gjith emrat.Kembyer dhuratat e tyre te thjeshta fotografit,edhe une sado nuk desha ta jepja veten po para tyre me shpetuan lote.
Ika me koken mbrapa ndarja me prindrit ,vellezit motren, ,sa dhimbje kishte ajo ndarje..
Asnjhere nuk do ta harroj ndarjen me nenen time me lote ne sy cohet deri ne pragun e shtepis ,mbeshtetet atje e me thote udhe te mbare moj bije,kudo qe te vesh,por kur te vish heren tjeter nuk do me gjesh.
Ashtu ndodhi vertet,kjo eshte plage e pa sherushme ne shpirtin tim.
Ikem dhe atje ku vajtem nuk e patem te lete shume vuajtje e mundime, me kuntojne besoj te gjithe ata qe e kane provuar emigrimin sa i veshtere eshte sidomos ne fillimet e tij.
Tani ne shpirte theme me mire te mos kishim ikur,humbem me shume ne anen shpirterore,
humbja shpirterore nuk blihet as me lek.
ska para ti mbushim plaget e shpirtit.
Aferdita Budini Vela.
