PER TY…
Ti frymon qetësisht..
Me njëmijë dhimbje n’shpirt
Kur nata hedh terrin e dyfisht’
Qetësisht kerkon ti dritë
Dhe endet nëpër dhome si flutur
Shpresa, kunder mendimit absurd
Aftesi jotja konsiston egzitencen
Udheheq bindje, ndjenjat i lekund
Nje dashuri pertej t’prekshmes
Lind si revolt njerezisht
Kështu bëhen t’përhershme
Dhimbje-mall njekohesisht
Nga qielli nuk zbriti si meteor
N’krahë të t’mbajë me dinjitet
Jam un’ i dashur që s’heq dorë
gjer sa t’kem frymë e jetë
Edhe kur ti klith e ofshane
Kur ti qan me dënesë
si nje ëngjëll të vij pranë
Të kam falur shpirt e besë
Universale janë dashuritë
Pasurojmë të dy vet’veten
I kemi dy trupa e nje shpirt
Hyjnorë sa t’kemi jeten.
Agetina