” KOMEDIANET “
————————————
*
Komedianet e dhembsurise , kjo koh ne skene na i pruri ,
me aktoret me meshire plote , si doktoret tek i semuri !
Po kur na hiqen dhe ideatore , si doktore , si profesore ,
fanatiket e legjitimit , qe s’kane as piken e formimit !
*
Por nga te ecurit i kuptojme , se kush ndjek udhen e drejt ,
nga ç’ka thone dhe i vleresojme, se ç’ide kane ne t’vertet !
Ai qe e di se si drejtohet , nuk sheh rrymen se nga shkon ,
kush do qe te shoh te nesermen , s’pret te sotmen kur perendon !
*
Ligesite qe f’sheh njeriu , i zbulon ndonjehere fytyra ,
nese e sheh kur flet ne sy , menjehere i nderron dhe ngjyra !
Kur i skuqet eshte i ndershem , se vertet i vjen nga turpi ,
Por kur zverdhet , me pas nxihet , esht kopuk nje fare harbuti !
*
E verteta tregon vete , ne menyre te vetvetsishme ,
asaj si duhet instrument , dhe as rrota te levizeshme !
Se nese ve ne peshore mendjen , flet urtesia e mençurise ,
vete themeli i moralit , flet ndershmeria e drejtesise !
*
Filozofet nga padia , kan bere dhe shkolle per gojtari ,
jane zhveshur nga vetedija , e s’njohin arsye e kundershti !
Ndaj dhe padituria e tyre , te shperfill me gjakftohtesi,
me fyerje, shpifje dhe peshtirje , me intriga e neveri !
*
Por dhe vete fjala e nderit , nga goja e maskarenjeve,
keputet lehte si fija e perit , neper dhembet e çakejve !
Se ne tiparet e fytyres , ata s’kane pase asgje t’vertet ,
ndaj s’shihen dot para pasqyres , sepse i tremb shemtia e vet !
*
Jo nuk durohen intrigantet , llafazanet , e mburravecet ,
te pa udhet , burracaket , ter moralistet e mistrecet !
Ndaj duhet shpejt qe te qerrohen , ligesia te shkoj per dreq ,
s’duhen len qe te shumohen , ç’do dite keq edhe me keq !
*
Por vjen dita dhe per llumin , se e mbushen kupen plot ,
gjith sojsezet do prekin fundin, gjithçka lahet ne k’te Bot !
Se drejtesia ne k’te jete , nuk njeh kah e nuk mban ane
ajo do bej punen e vet , per gjith kopuker e sharlatane !
“””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””
” TOKE E BEKUAR “
—————————————–
*
Mrekullite o vendi im , Zoti nuk ti ka kursyer ,
Atje i ka mbledhur toke , ne paqe per te defryer ,
Per ç’do stine i gjen te gjitha , faren vete e ka hedhe ,
Male , kodra dhe lugina , me dore vendin ja ka zgjedhe !
*
E gjithçka e ka radhitur , me kujdes e pa perti ,
I ka dhene aq shume begate , stolisur me hijeshi ,
Me nje fryme e ka ndertuar , me aq deshirim dhe endje ,
Se ate toke te bekuar , duket e ka pas ne mendje !
*
Agu lind dhe perendon , vjen e shkon siç e ka enda ,
Natyres i thuren vargje , jetes i kendohet kenga ,
Rrezja e Diellit driteron , maje kreshtes tek zbret tinez ,
E gjithe vendi parfumon , nga aroma e Trendelines!
*
Por dhe dita nure e qeshur , sjedh dhe flladin plot gjallim ,
Sythet , bisqet neper peme , zene shperthejne tere nxitim ,
Dallandyshet nga shtegetimi , kthehen rishtas ne flutrim ,
Folete nisin te ndertojne , e punojne pa pertim !
*
Ne qetesin heshtur natore , kur eshte Hena pesmbelljete ,
Vesa e purpur ngadal bie , e qendron siper ç’do flete ,
Bulza e saj mbi fije bari , e mbi gjethet e Terfilit ,
Tretet nga rrezet e para , sapo fryn flladi i Zefirit !
*
Bimesine e tere gjallesat , ne harmoni atje i gjen ,
Njera stine iken kenduar , t’jetra e buzeqeshur vjen ,
I lene radhen , i lene vendin , me endje duke defryer ,
Ndaj gjithçka pereth vallezon , tere kohen veç ngazellyer !
*
Ç’do lugine , pllaje e koder , jeshilon tere hijeshi ,
Ç’do livadh , lendine , korie , e tere veshur ne s’toli ,
Mbi ç’do lule sheh nje Blete , ne pistil nis e pjalmon ,
Lulja hap petale e flete , nis hareshem dhe lulezon !
*
Atje zogjte therrasin kengen , ligjerojne nji e nga nji ,
Sejcili per qejf te tij , me zerat si simfoni ,
Njeri solo a baritore , e ca te t’jere polifoni ,
Dhe Bilbili si tenore , i dirigjon me ze te ti !
*
Veç atje edhe burimet , ne vend te ujit nxirrnin Vere,
Ndaj ate etje djalerie , s’mund ta shuaja asnjehere ,
Se Vera me dukej uje , nuk kish ngjyre nuk kish ere,
Kupat ktheja radhe e radhe , shpirti s’dehej s’kish qeder !
*
Me Veren vjen dhe i nxehti , e fillon shtrengon nje vape ,
Kolopuçet heqin rrobat , drejt lumit sulen me vrape,
Atje shkon gjith vegjelia , sapunisin dhe nderresa ,
E me pas zene e i shtryllin , i nderin ne shkurre e bexga !
*
Uji i tij qe rrjedh nga mali, ze shteron ne ç’do behar,
Shenderrohet ne perrua , e leviz zall mbi zall ,
Luginen pershkon ne mes , formon ledhet nga dy ane,
Nga aty çamarroket, me radhe hidhen ku s’ka gjane!
*
Po ashtu si njerezia , gje e gjalle neper korie ,
Zbresin tatepjet perroit , pine uje, pushojne ne hije,
Shullehen duke dremitur nen gemusha e Dellinja,
Rreth e qarke te shtrire pran tyre , qente qe veshtrojne nga brinja!
*
Diku sheh qe mblidhen burrat , fjalosen aty nen Lis ,
Me pas njeri ja pret kengen , dollibashit qe e nis ,
Sa mbaron fillon nje t’jeter , i thote shokut qe ta mbaje ,
E me pas gjemon gjithe vendi , kur zien isua pasandaj !
*
Plas deshira dhe urimi , per te mira edhe per gaz ,
Rroken e kercasin gotat , e me fund i kthejne me pas ,
Raki mare zier dy here , siç do xhani e do zemra ,
Kush e kush per qejf te tij , ngre shendet e vazhdon kenga !
*
E te gjith deshire ndezur , prape i mbushin panderprere ,
Dikush don te marri fjalen , kerkon leje nga te t’jere ,
Ngrejne zerin ca te dehur , fillojne te bejne potere ,
Te bere xurxull duan te ngrihen , kembet u shkojne lylyvere !
*
Aty mbledhur perreth pemes , kuvendojne deri vone ,
Me pas zene te hedhin vallen , valles me kenge ja thone ,
Sa fillon hapin i pari , pas tij shkojne dy a tri vete ,
Me nje çap pas shoqi -shoqit , ashtu siç e ka lezet !
