Më deh, ti o det!!
Magjia e detit, më deh
më ledhaton, në shpirt .
Gllënka, gllënka e ndjej, në thellësi…
më bën mes tij, të zhytem paqshëm
e të shijoj, magjinë…
Më bën, të ndjehem valë
të rrëshkas, si ngjalë..
Më bën, të ndjehem kapedane
e varkës”det,” ngjyrë blu
të çaj në oqeane..
Më bën, të bëhem shkronja
shpërdarë, në hapsirën e tij anë e mbanë.
T’i mbledh,me kujdes
e me to,të bëhem fjalë..
E fjalia, të merr formë
së bashku, me mendimin..
të ngroh, të përkëdhel shpirtrat tanë..
Deti inspiron, më frymëzon, të kthehem në varg
ashtu magjishëm, mes tingujsh melodiozë të valëve,që bregut përplasen dhe gjinkallave, që në degë të pishave, xhërr.. xhërr.. xhërr..bëjnë..
me të magjishmen muzikë, të natyrës
mes zhegut,
bëjnë kontrast…
tek shijon, freskinë e detit
e prej diellit, të shkrihesh si kasatë..
duke lënë në shpirt, shijen e ëmbël dehëse,ledhatuese, si mjalt..
dhe ne, amatorë të muzikës natyrore..
ja dhurojmë, këto tinguj shpirtit,si thesar !
Amijete Çollaku !