E fundit gjethe
Ti do të shkosh,
E fundit gjethe kësaj vjeshte.
Përkundur në ajër erës me shi
Në sy u pamë e një moment ti heshte,
Sic pret qielli agimin e ri!
Ti do të shkosh,
E unë me sy do të ndjek në fluturime.
Në pemën e xhveshur ti do kujtosh
Përkëdheljen e erës harruar në përqafime,
Ti gjethe mbuluar
Me rininë e moshës time!
Anita Hoxha
“”””””””””””””
Nese,,,
Nëse unë vonohem, a nëse nuk vij dot,
Ulu në stolin tonë e bisedo me yjet gjatë…
Ndoshta zemra jote ndjen dhimbje sot,
Për ne s’ka lamtumirë, do të kthehem prapë !
Nëse unë vonohem, a nëse nuk vij dot…
E supeve të tu malli im, kryet do ta mbështesi,
Era, fjalë dashurie në vesh, do nis të thotë…
E unë do shoh ty, në diellin e një mëngjesi.
Nëse vonohem, e nëse nuk mund të vij
Trishtimin si rrobë të vjetër, ti flake tutje…
Unë, do të sjellë ëndrrat e mia, larg atje tek ti,
Në një letër të bardhë, vulosur me puthje !
Anita Hoxha
“”””””””””””””””
Mik i dashur, lamtumirë !
Po iki nga ti, pa të zgjuar…
S’dua ta bëjmë ndarjen të vështirë,
E mbylla derën ngadalë ; pa të takuar.
Kur ylli polar, të tretet në hapësirë
dhe dita, si kristal do nisi të agoi,
do më kërkosh, nëpër dhome ; e di mirë…
Mes trishtimit do pyesësh, vallë pse shkoi ?!
Është jet’ e shkurtër, nuk mundem të pres…
Nuk mund tu kthehemi pas, premtimeve të vjetra
Ndaj, kokêulur, po largohem këtë mëngjes…
Dhe ti rrugë të mbarë, te ajo tjetra !
Mos më thuaj, se më ke dashur
Ti nuk dije aspak të më doje !
Sa herë unë shpirtin, ndjenja zbrazur…
E sa herë atë tjetrën, fshehtas takoje !
Nuk më lëndon, kjo ndarje me ty
As lamtumirë s’të them me lot !
Nëse shihemi një ditë, sy ndër sy,
vitet që ti dhash,vallē a mi kthen dot…?!
