Nese do besh dallimin midis 2 dhimbjeve
Dhimbjes qe te lendon dhe dhimbjes qe te ndryshon
Do te thoja ato jan te njejta
Nuk mund ti ndash dot
Ne se dike e lendon atje ku dhemb
Ai nuk duron dot dhe ndryshon
Nese dikush ndryshon nga dhimbja
Ta dish e ke lenduar aty ku i dhemb
Dhimba mbetet gjithmon dhimbje
Ndaj mos lendoni qe te ndryshoni
Dimrin ne vetmi
Dikur dimri me pelqente se ishte nje zjar qe me ngrohte
Ai zjar kish nje emer te vetme gjuhej dashuri
Ajo dashuri me mbushte jet me jepte gjalleri
Ajo gjalleri me jepte forc te enderoja
Ato endra qe skishin kufi
Por ato kufi se dija nje dite do mbylleshin
Ndersat ato endera do humbnin nuk do kishte me gjalleri
Ajo gjalleri do shuhej nuk do kish me dashuri
Ajo dashuri do kthehaj ne hi i djegur nga zjari
Qe nuk mund te duroj dot dimrin ne vetmi
Dimri
Nuk eshte dimri qe e ngrin shpirtin nga i ftoti i tij
Por mugesa e personave te zemres eshte me i ftoht se dimri
Nuk eshte stina e dimrit qe sjell trishtim me pranin e tij
Por prania e fjaleve dhe buzqeshjve qe si degjon
Nuk ka faj dimtri qe rrezet e djellit nuk te ngrohin
Por ngrohtesia e perqafimeve dhe ledhatimeve qe si ndihem me
Dimri ka bukurin e vet dhe pse mund te jet i ftoht
Por kur nuk gjen nje ngrohtesi nuk mund ta shikosh
