,, me zërin e valëve në sfond…
Tani me një analizë shkencore,
të ngrohur me ndjenjë njerëzore , dhe pikërisht ,,
në këtë udhëkryq mes arsyes ,
dhe zemrës,
Që ndriçon ,
forca e letërsisë së madhe. ,,
“Ana Karenina” ,
e,, ” Lev Tolstoit ,,
,,, / , është ,
si një pasqyrë e shpirtit të njeriut,
ku shkëlqejnë dhe bien në hije ,
të gjitha ngjyrat ,
,,e,
moralit,
dashurisë,
dhimbjes ,
dhe kërkimit të kuptimit…
Shkrim,
, Analitik ,,
Kontrasti etiko-human ,
në personazhet e “Ana Kareninës”
Ana Karenina është zemra e romanit ,
Ajo është ,
një grua që dashuron me gjithë qenien e saj,
por që bie ndesh me kodet e moralit të kohës…
Dashuria e saj për Vronskin,
është e zjarrtë,
e pastër në thelb,
por e dënuar nga shoqëria. .
Kjo dashuri shndërrohet në dramë,,
sepse realiteti shoqëror ,
nuk e lejon njeriun të ndjekë shpirtin,
kur ai i del kundër rregullave të padukshme ,
,, të rendit borgjez.
Ana s’është vetëm një grua që tradhton burrin. ,,
Por ajo është një shpirt që lufton,
për të drejtën,
për të dashuruar ,
,,, një lloj dëshire për të qenë vetvetja,
në një kohë ,
ku gruas i kërkohej ,
të ishte ,
,,,vetëm hijeshia e shtëpisë. .
Ana nuk gabon,
sepse do,
Por ajo gabon ,
sepse guxon. .
Dhe kjo e bën figurën e saj tragjike ,
por thellësisht njerëzore.
Aleksandër Karenini, burri i saj, ,
përfaqëson ,
etikën shoqërore, detyrimin,
rregullin,
“pamjen për jashtë”…
Ai nuk është një njeri i keq,
por një njeri i ftohtë…
,, Ai e sheh jetën përmes ligjit,
jo përmes ndjenjës..
,, Ai është njeriu që mendon se falja është detyrë,
por nuk e ndjen dot dashurinë si nevojë shpirtërore. .
Në këtë kuptim,
ai përfaqëson një etikë formale,
pa humanizëm ,,
,,një kontrast me ndjenjën e gjallë ,
,,,të , Anës.
Levin ,,
nga ana tjetër,
është figura që i afrohet më shumë autorit vetë..
Ai është kërkuesi, njeriu që pyet ,
“Si duhet të jetoj,”.
Ai vuan,
dyshon,
punon tokën,
kërkon Zotin, ,, dashuron Kitty-n…
,, Etika e tij lind ,
nga përpjekja,
nga kontakti me jetën reale. .
Ai është shpresa e romanit ,
dëshmia se mund të ketë një moral të brendshëm,
të ndërtuar mbi përulësi,
ndershmëri ,
dhe dashuri për jetën.
Ndjenja njerëzore ,
që mbart romani.,,
“Ana Karenina” ..
nuk është vetëm një histori dashurie,,,
por është një mozaik i fateve njerëzore,
një lutje për mirëkuptim dhe falje..
Tolstoi na e sjell jetën , në gjithë pasigurinë,
bukurinë dhe tragjedinë e saj..
,, . Ai nuk e gjykon Anën,
por na fton ta kuptojmë. ..
Ai nuk e përjashton Kareninin,
por na tregon sa i varfër mund të bëhet njeriu,,
që nuk e dëgjon zemrën..
Dashuria në këtë roman ,
është forca që lëviz gjithçka ,
ajo është ,
ndriçim dhe errësirë, jetë dhe humbje. .
Por më shumë se çdo gjë tjetër,
ajo është thellësisht ,,,
,, / , njerëzore.,/ .
miqtë e mi ,
lexues të dashur,,,
në këtë analizë ,
Unë kam vendosur edhe zemrën ,
edhe të drejtën e jetës ,
siç e ndien dhe e kupton ,
gjithkush nga ju ..
, / edi vlonjati.,/
,, /Dlirësi femërore,/ .
TË PANGOPUR E SHPIRTLIG
A di kush të thotë,
Ç’ po ndodh, në këtë të çoroditur botë
Shkatërrime, vrasje…, lumenj gjaku
Lot nënash pa fund…, lot…lot…lot !
A di kush të thotë,
Ç’ bëjnë këta të pangopur mesjetarë
Botës i kanë vënë zjarr e flakë
Botën kanë nxjerrë nga binarë !
A di kush të thotë,
Ç’ bëjnë këta të pangopur ziliqarë
Botën të ndajnë anë e anës
Në të huajën, të vetshpallen pronarë !
A di kush të thotë,
A do ketë qetësi ndonjëherë kjo botë
A do marrin fund lëndimet, vrasjet
A do pushojnë të nënave lot !
A di kush të thotë,
A do gjej nëna, foshnjën e saj të vrarë
Qoftë dhe një shenjë rrënojave
Sa për të derdhur, lotin përmbi varr !
A di kush të thotë,
A do lind ndonjëherë dashuria e vrarë
A do zbres një ditë Zoti nga qielli !
Të vë dorë, mbi këta shpirtlig kusarë !
A di kush të thotë,
A do lindin burra Dheu ndonjëherë
Burra që sjellin PAQE në këtë botë
Burra që fundosin, këtë realitet të nderë !
.
“Ndjesë për vargjet prekëse…..!
– Shkak realiteti…!
– O Zot ç’ po ndodh….”!!!
Copyright@Asllan Miftari
Prill 2025
Kukës – Albania
TË PANGOPUR E SHPIRTLIG
A di kush të thotë,
Ç’ po ndodh, në këtë të çoroditur botë
Shkatërrime, vrasje…, lumenj gjaku
Lot nënash pa fund…, lot…lot…lot !
A di kush të thotë,
Ç’ bëjnë këta të pangopur mesjetarë
Botës i kanë vënë zjarr e flakë
Botën kanë nxjerrë nga binarë !
A di kush të thotë,
Ç’ bëjnë këta të pangopur ziliqarë
Botën të ndajnë anë e anës
Në të huajën, të vetshpallen pronarë !
A di kush të thotë,
A do ketë qetësi ndonjëherë kjo botë
A do marrin fund lëndimet, vrasjet
A do pushojnë të nënave lot !
A di kush të thotë,
A do gjej nëna, foshnjën e saj të vrarë
Qoftë dhe një shenjë rrënojave
Sa për të derdhur, lotin përmbi varr !
A di kush të thotë,
A do lind ndonjëherë dashuria e vrarë
A do zbres një ditë Zoti nga qielli !
Të vë dorë, mbi këta shpirtlig kusarë !
A di kush të thotë,
A do lindin burra Dheu ndonjëherë
Burra që sjellin PAQE në këtë botë
Burra që fundosin, këtë realitet të nderë !
.
“Ndjesë për vargjet prekëse…..!
– Shkak realiteti…!
– O Zot ç’ po ndodh….”!!!
Copyright@Asllan Miftari
Prill 2025
Kukës – Albania
