PRANE LIQENIT..
Ku kaltërsia t’i përpin sytë brenda vetes?
Ku të fundosen mendimet në qetësi?
Ku mjelmat e bardha si vallja e perëndeshës?
Ku zogu pa kitarë thur melodi?
Ku zhytesh në ujin e ëmbël,mrekulli?
Ku lahesh zhveshur edhe sekret?
Ku natyra shpërbëhet në Perëndi?
Ku zambaku i ditës pin djersën e vet?
Ku dehesh e humbesh në melankoli?
Ku kurora të duket më e bukur se e mbretit?
Ku gjinkallat kendojnë e bëjnë dashuri?
Ku veçse pranë magjisë së liqenit?
b.ç :një ndër liqenet e Bulqizës
“””””””””””””””””””””
JETA NË FSHEHTËSI..
Fol o njeri
më thuaj…
i paqtë me veten
në luftë me jetën.
Në oqeanin e zi do e mbysim hallin?
në përronjte e gjatë që zbresin pikë-pikë nga mali?
në lumenjtë me barkun bosh?
në përgjumjen e këtij qyteti të vdekur?
por që brenda gjaku i lëvron i trembur.
Më thuaj….vazhdon
