E humbur mbrënda meje
se zgjuar Jam , .nuk di
Por me një llampë të vjetër vajguri
Një shall leshi i trashëguar
Në mesin e natës
Me hënën e shoqëruar
Diçka kërkoj
Yjet sikur të gjithë ishin fshehur
O ndoshta diçka të çuditshme në pyetjet e mija kishin gjetur ?
Kërkoja veten
Vallë ku isha tretur
Dhe hëna atë natë shkëlqimin e kishte zbehur
Nuk dinin se si të më thonin
Që asgjë të mos kërkoja
Se un isha e humbur aty diku mbrënda meje
Pa e ditur.
“””””””””””””””””
Nuk mund të më gjesh dy herë në këtë jetë
Sot ditë e bukur , ditë e re
Vallë – a do të jesh njëlloj si dje ?
Ndoshta dhe më e mirë
Me plotë magji
Por ajo që isha dje – iku e nuk kthehet mo
Pra vaxhdo ti të më çmosh sikur e fundit unë të jem
Vetë dita për ty
Një dhuratë më shumë do të jetë
Mos më kërko në kujtimet e të djeshmes
Luaj me mua sot
E mos mendo as dhe për të nesërmen
Dy herë nuk përsëritet kurrë asgjë
Dhe mua ti o i dashur
Nuk mund të më gjesh dy herë njëlloj në këtë jetë
Si lulja që çel çdo ditë
Por nuk ka të njëjtën aromë.
“””””””””””””””””””””””
Drejt rrugëve të pa njohura
A të kujtohet ajo ëndërr që dikur ta tregova ?
Që mund të ishte realitet nuk e besoja
E bindur që nuk mund të ekzistoj më shumë se një dashuri
Sot numri i tyre vazhdon të rritet
E kur mund të ndalojë se di
Dashurin për fëmijërin e varfërin
E kujtoj me mall e pafajsi
Dashurin prindërore me respekt e vlera
Të pa arritura akoma nga brezat e ri
Sakrifizen e ndarjen së jetës bashkëshortore
Të çmuar me trashëgimtari
Dashurin më të madhe
Nuk e dija që do të ja rezervoja poezis
Fjalëve të saj shumëthënëse që më kthen shpesh fëmi – herë djalë e shpesh lule e pa mbjellur që se ka këputur e adhuruar njeri
Poezi- shpresoj rrugë të panjohura me ty të zbuloj
E në mënyra të ndryshme me ty të jetoj.