Derdoje per botim z.
Agim Desku
Cikel poetik nga Hyrije Jusufi
N’KRYQËZIM RRUGËSH
Kjo mund të jetë letra ime
E fundi e dashurisë
Por çdo herë vargu i parë
I çdo poezie
Pashë një grua që e njoha rrugës
ku kryqëzohet porta
Atje kur me këmbën e djathtë
bëja hapin
E luteshim për lumturi
E rastisa se kisha parë
ka vite e vite
Edhe pse përqafimi ,, tabu ,, është bërë
Ne u çmallëm bashkë
Edhe u puthëm e shtrwnguam njëra-tjetrën
Të njoha zërin më tha ;
Derisa aprovoja orarin e punës në US
Më kapi për çantën e varë krahu
E sa nuk ja ngjesha një flakareshë
Ecnim , flitnim për kohën që e kishim pasë bashkë
Nuk kam mbetë aty ku më le
Më janë bërë përnjëherë shumë rrudha fytyrës
Që kur iku ai
Flokët që më pyesje shpesh ti
A janë natyrë dhe futje gishtat e dorës në to
Qesheshim
A din kur të thoja
Plot morra jam ….
Flokët më bënë borë…
Ranë …ikën!
Pyetje e pyetje kishim shumë kohë
Që nuk ishim parë
Si përfundim i tregova
Dje i dërgova një letër për erën
E di ti
Kështu është puna
Në peshë kam shtuar pak
Për qejfin tënd
Se ankohej shpesh në eshtrat e mia
Nuk po qeshi më
sikur atëherë – për çudi ma morri me vete
Të fala budallaqja yte
,, ajo që krenoheshe se e mashtron lehtë ,,
Jam bërë gurë
Hekur e fortë
Grusht që dot s‘më hap kush…!
TË JESH POET
Athua poetet
Zemërimet e zhgënjimet në funddet i murosin
Bukuritë e gëzimet majemalesh i lartësosin
Ëndërrat e bardha të tyre i falin lumit në fshat
Mallin e dashuritë poetët i ngritkan mbi çardak …!?
Fletët e bardha në ngjyra shkëlqyese i shndërrojnë
Janë të ndërlikuar nga e para nuk dinë të numërojnë
Për lirinë e fjalës i gjallë mbetet ferri
E pulsin e damarit si çekan ta ndiej Dielli …!
Të njejtë janë poetët të ikurit e të rinjtë
Mbrenda shpirtpoeti revulucion çdo ditë
Kurorë e njerëzimit ata janë të paparë
Si shqiponjë të zeza në një shpirtë të bardhë …!!!
TOKË IMJA
Tokë e imja më mungon të kërrusem mbi ty
Të prashis
E djersë e imja të bie aty
Të shoh ty kur çahesh nganjëherë
Kur zjarri të djeg
E këmbët mbi ty ti kem
Të lutem për shi
Të lutem të mbij farë
Të pres e të kërkoj nga ty
Të më përmbushësh të gjallë
Në syrin tim të zi…!
Ah moj toka ime e seç po të dua
Desha të të puthë
T‘gjunjëzohem mbi ty
N‘përqafim tënd ( nganjeherë) e gjallë dua të hy…!
Mos më akuzo për vargje hëpërhë
Kam edhe ca punë
Kohën dua të zë…
Më dërgo një lajm kur ke nevojë për mua
me dashuri të të përmbush
Se vërtetë të dua …
E se flakë po digjem
Atdheut huaj harruar…!
Është një kohë ngulfatëse
Dhimbja çohet peshë…
Noton shpirtit malli e fortë nostalgji
Sa e çdo ta falja t‘mirëfilltën dashuri ..
Jam larg dhe jo n‘timen tokë
E vdekjen në qafë e kam
Këtu le të më djegin
Hi dua të më bënë
Shpuzë
Në rrënjën e gjyshit
Atje të bëhem prush…
