QË NGA VLORA LEGJENDARE
/poezi për flmijë/
Që nga Vlora në Prishtinë,
Me flamurin Kuqezi,
Edhe fëmijët me violinë,
Komponojnë për Arbëri.
Njëqind e nëntë vjet pavarësi
Lum për mua dhe për ty.
Vallëzojnë vashat punë e madhe
Liri ka në zemrat tona,
Dhe drenushet nëpër livadhe
Me brohoritje e jehona.
Njëqind e nëtë vjet në liri
Rroftë flamuri kuqezi!
Rruga e kombit krenari
Dardanin po e madhëron,
E tërë kredhur kuqezi
Trojet tona po i bashkon.
Cimilim e tri -li – li
Këndon çuni me çifteli.
Marigona legjendare
Vajzë me fat e historisë,
I qëndron heroinë krenare
Gjithë viseve të Shqipërisë.
Zemra e këngës na e bën më sy
Më thërret mua e të thërret ty.
Në zemrat tona më dinitet e dashuri,
Bartim flamurin Kuq e Zi,
Në kullat e krenarisë,
Nën betimin e flamurit ndër shekuj,
Janë marrë vebdime për çlirim dhe Pavaresi
Të mëmës Shqipëri.
Ismail Qemajli që nga Vlora
Përshendet botën mbarë,
E mban flamurin s’i dridhet dora,
Ju thërret Shqipëria ju fton Vlora.
Edhe lahuta me këngë të burrërisë
Këndon për të gjithë trimat e lirisë!
Daut Maliqi, autor
28. 11. 2021
Kamenicë
