“””””””””””””””””””””
Ti thua se shikon, sepse nuk je i verbër
Sepse nuk je i shurdhër, ti thua se dëgjon
Ti thua se ec drejt, kur rruga s’është e shtrembër
Mos flas dhe për të tjera, se vargu nuk mbaron.
Unë them ndryshe nga ty, i bindur që s’të bind
Se ti veten gënjen dhe rron ashtu mashtruar
Asgjë nuk shohin sytë me verbëri në shpirt
As veshët nuk dëgjojnë në shpirtin e shurdhuar.
As drejt këmbët nuk ecin, me shpirtin shtrembëruar.
@Edmond Shallvari
“”””””””””””””””””””””””””
Ikja e një shoku më zgjoi nga ëndrra e përjetësisë
Dhe më foli me gjuhën e së përkohshmes
Ikja e një shoku më kujtoi kohën e fëminisë
Dhe më foli me gjuhën e njerëzores
Ikja e një shoku më çoi në tjetër përmasë të jetës
Dhe më foli me gjuhën e të përtejshmes
Në ikjen e shokut pashë fatin e së vërtetës
Në udhëtimin e pafundëm mistik të vetes.