ME ZËRIN TUAJ, DUA TË JETOJ…!
Dhjetëra mijëra zëra në jetë,na shoqërojnë.
Gjithë zërat zemra,një për një i regjistron.
Këta zëra gjithë jetën,nga gjumi na zgjojnë.
Brënda vetes i mban ajo,dhe kurrë si harron!
Kush e harroi ninullën,që tek djepi i këndoi.
Më lehtë se telat e harpës,ëmbël si vjolinë.
Si poete,në zemër,nëna mijëra këngë shkroi.
Sa të jesh gjallë në jetë,në zemër të rrinë!
Zëri i babait,që nga zemra të mban ngrohtë.
Drejt zërit të tij,si dre këmbëshpejtë vrapon.
Babai në jetë,është si lisi malit,përherë i fortë.
Që nga zemra të flet,kur jetës tënde i mungon!
Ka shumë vite,që ca zëra në ëndrra,më flasin.
Në ëndërr,ledhatoj kaçurelat e verdha të vëllait.
Si muzika e mokrës,që bluan grurin më flasin.
E bëhen njësh, me ison e ngrohtë të xhaxhait!
Zëra shokësh,s’dëgjoj,por asnjë s’kam harruar.
Zërin e kecit ,që ngroha në vatër,dua të dëgjoj!
Shpesh,ne mblidhemi në ëndrra,për të kënduar.
Këndoj dhe unë me ju,me zërin tuaj dua të jetoj!
