Mă risipesc ca toamna murind de dorul tău!
Aleargă desculță pe covor de frunze moarte,
Bezmetica toamnă fără minte, fără rușine,
Aleargă dezbrăcată, în goliciunea ei aparte,
Dispărând ca un gând peste văi și coline.
Aleargă făr’oprire parcă ar fi nebună,
Fără resentimente, fără păreri de rău,
Risipind totu-n cale, fără a lăsa urmă,
Sfârșește alunecând ‘n-adâncul unui hău.
Rămâne trist și gol pământul fără roade,
Natura fără viață goală și-nfrigurată,
Vântul și ploile aprige o să-l scalde,
Până când bruma rece îl va-ngheța îndată.
Ca o nălucă fuge alungând păsări în zbor,
Spre locuri călduroase și pline de verdeață,
Pe unde trece ea lasă-n urmă doar dor,
Învăduindu-ne cu nouri gri de ceață.
Aleargă toamna și ca fantoma dispare,
Lăsându-ne pe umeri încă un an mai greu,
Azi mă gândesc la tine plină de întristare,
Oftez iubirea mea, oftez sufletul meu,
Mă risipesc ca toamna murind de dorul tău!
Mă risipesc ca toamna murind de dorul tău!
ELENA TUDOSĂ.
“””””””””””””””””””
E harxhoj veten si vjeshta duke vdekur nga malli yt!
Vraponi zbathur në tapetin e gjetheve të vdekura,
Vjeshta Bezmetike pa mend, pa turp,
Ajo vrapon lakuriq, në lakuriqësinë e saj,
Zhduket si një mendim nëpër lugina dhe kodra.
Ajo vrapon pa u ndalur si e çmendur,
Pa ndjenja të vështira, pa ndjesë,
Të humbasësh gjithçka në rrugë, pa lënë gjurmë,
Mbaron duke rrëshqitur thellësitë e një skifteri.
Toka pa fruta mbetet e trishtë dhe e zbrazët,
Natyra pa jetë e zbrazët dhe e freskët,
Era dhe shirat e zjarrtë do ta lahen,
Derisa acari i ftohtë do ta ngrijë menjëherë.
Si një fantazmë ikën duke ndjekur zogjtë në fluturim,
Në vendet e ngrohta dhe të gjelbra,
Kudo që kalon, ajo lë pas vetëm mall,
Duke na mbështjellë me të reja gri të mjegullt
Vrapon në vjeshtë dhe ndërsa fantazma zhduket,
Duke na lënë mbi supe edhe një vit më të vështirë,
Sot mendoj për ty plot pikëllim,
Psherëtij dashurinë time, psherëtij shpirtin tim,
E harxhoj veten si vjeshta duke vdekur nga malli yt!
E harxhoj veten si vjeshta duke vdekur nga malli yt!
TUDOS ELEENA
“””””””””””””””””””””
Regăsire
Lângă zidul neputinței,
Azi îngenuncheată stau,
Tot amarul suferinței,
În sorbituri tot îl beau.
Un blestem îmi pare azi,
Nenorocul ce-l trăiesc,
Ștergând lacrimi pe obraz,
Liniștea să mi-o găsesc.
Port în suflet un război,
Nesfârșită, crâncenă luptă,
Sufăr pentru amândoi,
Sângeră aripa-mi ruptă.
Nimeni nu-i să-mi dea o mână,
Sunt o Ană răstignită,
Caut raza de lumină,
Pentru viața-mi chinuită.
Ploi de tristeți mă pătrund
Și mă tremură-n ființă,
Lâng-al neputinței zid,
Cat refugiul în credință,
Mă agăț cu disperare
Și-ntr-a nopții-ntunecime,
Regăsesc dulcea-alinare,
Într-o sfântă rugăciune!
Regăsire
ELENA TUDOSĂ.
Marrja e marraPranë murit të pafuqisë,Sot jam gjunjëzuar,Gjithë hidhërimin e vuajtjes,Në gllënjka ende e pi.Një mallkim më duket sot,Fatkeqësia që unë jetoj,Duke fshirë lotët në faqe,Të gjej paqe për veten timeNjë luftë po e mbaj në shpirt,Sherr i pafund, i ashpër,Vuaj për ne të dy,Bleva krahun tim të thyerAskush nuk do të më japë një dorë,Unë jam një Ana e kryqëzuar,Duke kërkuar rrezen e dritës,Për jetën time të torturuarReshjet e shiut të pikëllimeve më depërtojnëDhe unë dridhem në qenien time,Pran murit të pafuqishëm,Si strehë në besim,Varur në dëshpërimDhe natën e errët,E gjej rehatinë e ëmbël,Në një lutje të shenjtë!Marrja e marraTUDOS ELEENA
