Po humbi pêllumbi trokit te thêllêza
~ l i r i k ê ~
Mê shfaqesh nê êndêrr me dy krah tê flutrês-
Boshllêku nê zêmêr,s’mê bên tê lumtur.
Shtrydha qiellin tênd nê gjurmêt e bletês-
Mê hape njê vênd:pesê shkronja nê letêr.
Letra mê fshiu buzên tê zbutur nga mjalti-
Kêmbêt ngatrruan rrugên,drejt te shtrati.
Moj e mira e tokês, gjinkallê pa krah –
Mê more mendêt e kokês:shega m’u duk ftua.
Ftuan e mbolli pêllumbi,shegên e rriti thêllêza.
Ti,ruhu nga plumbi, kur t’ mê vdes kênga!
ELHAM PASHA
Miqt e m’i: javê tê kêndshme!
“”””””””””””””””””””””””””””
Ngrica e dêborês ~ p o e z i ~
Ti e pêlqen ,sê tepêrmi dêborên,
Gati me telegramet e korierit.
Pêr ty,flamur e kam kthyer dorên,
Deri nê kristalet e mermerit.
Verbêrisê i kam veshur njê- mal,
Sa nuk e di ,ku pikon mjalti !?
Ndoshta dêshiron tê jem edhe kal’
Se ngrica rrêshqet dhe tek fati.
Rrêshqet dhe,tek gozhda pa patkua,
Pêr t’u bêr skiator nê humnera.
Fjolla e dêborês mê rrêmbeu-mua
Qê sygênjeshtra tê mbetet- dera.
Ngriu dhe ngrica,pêrmbi cati
E hêna vjedh yjet me buzêt e mia.
S’ mê mbeti asnjê rrugê,nê kufi,
Por zêmra ende rektinê tek dashuria.
