AUTOPORTRET
Historikisht kam lulëzuar përmes hithrave.
Hithrat, hera-herës, s’më kanë lënë të ngre kokë.
Po çuditërisht, unë rimbija,
dhe lulëzoja akoma më fort.
Më bukur.
Hithrat s’gjenin qetësi.
Ndërsa shpaloseshin ca petale të mahnitshme,
aq sa,
thanin e verbonin çdo ligësi.
Lulëzoja, në bukurinë time rrënjëthellë,
me mirësinë që,
në çdo stinë të vitit,
petale të reja, oh, sa të bukura çel!
Historikisht ka qenë kështu.
E, ndoshta, kështu do të jetë.
Njjeriu, do të lulëzojë,
sado hithra, sado ligësi të ketë.
