//NGA DITARI//
Kohe, disi e shkuar.
Ne sistemin diktatorial.
Jo me te degjuar.
Pak a shume vite,
vete e kam jetuar.
Realitetin e pershkruaj.
Te embel dhe te hidhur.
Nje jete e kufizuar.
Nje jete e komanduar.
Por jo e paralizuar.
Jete ne levizje.
Vitet, shkonin e vinin.
Ndryshime sillnin.
Per mire, e per keq.
Suksesi i perkiste shoqerise.
E keqja, rendonte tek individi.
Liria e individit
Ishte e kufizuar.
Po si qenje njerezore,
leviste pa frike.
Siguri dhe qetesi mbreteronte.
Kujtoj gjera te bukura.
Qe na gezonin e lumturonin.
Po kujtoj dhe gjera te trishta.
Padrejtesisht, njerezit sulmoheshin.
Te deshpruar, te lenduar,
jeta behesh e paduruar.
Me aq, bukuria e jetes
nuk mbaron.
Me aq, shemtira e jetes,
nuk duron.
Kjo bukuri dhe kjo,
shemtire me shume kerkon:
E bukura do kultivuar,
E keqja do luftuar.
Une dhe shume te rinje,
ishim gonxhe te sapocelur.
Dielli rrezet, mbi ne i leshonte.
Petalet shumengjyreshe,
Te hapeshin kerkonim.
Me ngjyrat e bukura,
“mozaik” te krijonim.
Me nektarin tone,
“Arome” te kendeshme
te leshonim.
Mirepo valle….
E tere kjo “bukuri”,
E tere kjo “arome”
Ku do shkonte…?
Kush do e shijonte..?
Ishte ideollogjia famekeqe,
qe sundonte.
Dale-ngadale
rinia rritesh e venitesh
pa celur akoma,
fillonte te vyshkej.
I mungonte klima,
acari i ftohte,
ne vendin tone qendronte.
Eren e ngrohte te perendimit,
nuk e duronte.
Satelitet e sistemit,
kete ere e pengonin.
Muzike te huaj,
nuk duhej te degjonim.
Veshja uniforme,
njeri-tjetrin, mos e dallonim.
Talentet e reja,
teper te kufizuar.
Ketu vriteshin ndjenjat,
Arti dhe kultura,
qene me te sulmuara.
U be jeta me e veshtire
dhe e paduruar.
Ideollogjia famekeqe
mbizotronte.
Cdo gje e kufizonte.
Pakenaqesi e deshprim,
ne mase krijonte.
Te rene e pengonte.
Zhvillimi me tej,
Nuk shkonte.
Ishte nje arsye bindese,
Ndal..! I tha rinia.
Kjo gje me nuk shkon.
Zhvillimin e njerezimit,
sistemi e pengon.
Duhet hap rruge perendimit.
Modeli me i mire
Per shoqerine tone.
Cdo gje ta ndryshojme.
Lirine e kufizuar,
me “DEMOKRACINE”
do ta zevendesojme.
U tha..u be…
Realiteti qe po jetojme.
Te lire, askush
nuk na pengon.
deshirat tona te realizojme.
Ideollogjia perparimtare
eshte ne doren tone.
“PER DIJE E KULTURE
DUHET TE LUFTOJME”
Sot me shume se kurr,
eshte vlera me e madhe.
Qe i duhet njerezimit,
per ekzistencen shoqerore,
Qe te mos shuhet kurre….
Fatmira Limani (emitaf) 5 /11/ 2020
