SI SOT MË DUKET…
Qyteti G sot ka pak diell,
e për çudi une sikur se ndjej
I vogel me duket ky vend pa ty,
hedh sytë tutje, diku të të gjej.
Jam ulur në vendin e njejtë,
tek karrigia, afer xhamit përbri.
Kujtoj cdo detaj të asaj dite…
lugen e fillxhanit, rrotulloje ti!
Ora e madhe sikur ka ngecur,
qysh ate dite qe s’te kam pranë.
Nisë persheperis une me vete:
O shpirt, më prit atje në Tiranë..!
“”””””””””””””””””””””””
Ah sikur të ndalej koha
dhe çasti të mbahej
në grushtin e dores
si ateherë që u përqafuam për herë të parë.
Me kujtohet ajo ditë si déjà-vu
Ah! sikur tē me vije përseri, por smund ta kem
as te ja them, po do ja them …
Thuaja o jetë se isha
e do jem dashuri e vertet
thuaja te gjitha, mos harro
dhe kafshoj buzën,
ndërsa e kujtoj …
“””””””””””””””””””””
Edhe ketë ditë
në dhimbjet e mia,
rri thell e fshehur Shqipëria!
Ta duam sa me shumë veten, familjen dhe Atdheun!
Siç thoshte Ismaili ynë; E paçim të perjetshme Shqiperinë!
Gëzuar festat miq!
“”””””””””””””””””””
JAM UNË AJO VJESHTË, QË MALLlN TYMOS _Petrit Ruka
Kjo vjeshtë po tymos në lugina e pyje,
Shtëllunga mjegulle si të pinte hashash,
Ashtu or i mjerë nëpër tymëra kujtimesh,
Të mbyti ky mall, mall vajzash e grash!
Ku shkuat, ku humbët o shpirtëra që u desha,
Që jetën ma ndritët me këngë e me lot,
Tek prehëri juaj në përgjërime u kthefsha,
Bekimet e mia dërgoju o zot!
U thuaj kjo këngë është një kishëz e vogël,
Ku vë me secilën kurorë i penduar,
Çdo njëra prej tyre do ishte nusja e madhe,
Po unazat më humbën në xhepat e shpuar!
